Δύο φίλοι απ’ τα παλία κι ενας καινούριος (μια ενδιαφέρουσα συνάντηση 1)

Τη μέρα πριν φύγω για διακοπές, πέρασα από τα μελίσσια με σκοπό να μικρύνω τις εισόδους των κυψελών. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των σερσενιών και μια μεγάλη είσοδος φρουρείται δυσκολότερα. Κατά την επίσκεψη όμως είδα δύο περίεργα πράγματα. Σε μία κυψέλη υπήρχαν νεκροί τρεις υποψήφιοι εισβολείς.

Ο ένας συνήθης ύποπτος, ένα σερσένι μικρών διαστάσεων, που απλά δεν στάθηκε τυχερό. Ο άλλος, επίσης συνήθης ύποπτος που δεν είχε εμφανιστεί όμως εδώ και καιρό: μια “χρυσόμυγα” που όπως έχω πει στο παρελθόν μπορεί να γίνει πολύ ενοχλητική.

Ο τρίτος επισκέπτης, είναι αυτός που χαρακτηρίζω “περίεργο” και λόγος είναι, οτι μου είναι άγνωστος.

Μοιάζει με ξυλοκόπα μόνο που ο θώρακας του είναι κατακίτρινος. (update 28.08.2013: είναι xylocopa virginica)  Μάλιστα πρόσφατα είδα φευγαλέα κάτι παρόμοιο στο ρυγχόσπερμο στο μπαλκόνι μου και νόμιζα ότι είναι ξυλοκόπα φορτωμένη με γύρη. Το κουφάρι του εντόμου δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Οι μέλισσες δεν το γούσταραν καθόλου και το σκότωσαν μετά από σκληρή μάχη.

Μάλιστα δυο κεντριά, εξαιρετικά εύστοχα, ήταν ακόμα καρφωμένα στο σώμα του. Ένα στο χώρο ανάμεσα στο θώρακα και την κοιλιά κι ένα στο κεφάλι, σχεδόν στο κέντρο.

Συνήθως οι μέλισσες αποχωρίζονται το κεντρί τους και πεθαίνουν όταν κεντρίσουν κάποιο θηλαστικό η ζώο με ελαστική επιδερμίδα. Το κεντρί μαγκώνει μέσα στους ιστούς του εχθρού και αναγκαστικά η μέλισσα το αποχωρίζεται πράγμα που τη σκοτώνει, αφού δεν είναι σχεδιασμένο για να αποκολλάται.

Οπότε τα χαρακτηριστικά απομεινάρια των κεντριών με τα ζωτικά όργανα της μέλισσας να κρέμονται από τις άκρες τους, δεν τα βλέπεις πολύ εύκολα πάνω σε έντομα.

Τα φωτογράφισα λοιπόν, τα αφαίρεσα και τα παραθέτω.

Aντίθετα από το άγνωστο έντομο, το σκαθαράκι και το σερσένι, δεν είχαν κεντριά καρφωμένα πάνω τους. Άλλωστε ο Αλέξανδρος Παπαχριστοφόρου, έχει εξηγήσει επαρκώς πως η μέλισσα σκοτώνει το σερσένι.  (για το σκαθάρι δεν έχω ιδέα)

Όμως από το πολύ ψάξιμο για τα κεντριά πάνω στο άγνωστο νεκρό έντομο, ανακάλυψα και κάτι άλλο που φάνηκε εντυπωσιακό και επειδή έχει πολύ φωτογραφία κι εδώ ήδη κάναμε κατάχρηση του χώρου με τέτοιες, θα το αναρτήσω σε επόμενο post.  ‘Ηταν κάποιο παράσιτο ανάλογο του βαρρόα.