Όπως έλεγα και σε κάποιον φίλο πρόσφατα, είμαι στα όρια της “μελισσοκομικής κατάθλιψης” Ο συνδυασμός ενός κακού γείτονα που όλα τον ενοχλούν (ακόμα και ο καπνός απο το καπνιστήρι) και δε με αφήνει να κάνω μια επίσκεψη με την ησυχία μου, τα σερσένια και η απίστευτη ανευθυνότητα που διακατέχει τον κόσμο σε σχέση με τους ψεκασμούς για τους φοίνικες, με έχουν απογοητεύσει τρομερά.

Ειδικά για το τελευταίο, προσπαθώ εδώ και μέρες να γράψω κάτι και ή θα βγαίνει άρθρο τεραστίων διαστάσεων ή πιο δηλητηριώδες και απο τα φάρμακα που ρίχνουν στα δέντρα για την καταπολέμηση του ρυγχοκόκκινου σκαθαριού. Θα προσπαθήσω αυτή την εβδομάδα να συγκεντρώσω το φωτογραφικό υλικό που έχω μαζέψει και να τελειώσω και με αυτό το θέμα.

Όσο για τα σερσένια, κοντεύω να πιστέψω ότι φέτος εκπαιδεύτηκαν. Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το ότι όχι μόνο δεν πέφτουν στις παγίδες μου, αλλά είναι και πιο δύσκολο να τα σκοτώσω με το χέρι! Το συγκεκριμένο της φωτογραφίας πήγε άδοξα αφού η μέλισσα που κρατά στο στόμα του, ήταν ήδη νεκρή όταν τη μάζεψε από άσχετη αιτία. Η ρακέτα έκανε πάλι τη δουλειά της.

vespa orientalis vs apis mellifera

vespa orientalis vs apis mellifera

Για την ιστορία να πω, ότι όταν λέω ρακέτα εννοώ πραγματική – ξύλινη, ο οποία μάλιστα έσπασε γιατί έχω αρχίσει να χτυπάω με πολύ μίσος. Η θαυματουργή ηλεκτρική των φαναριών, κάνει μόνο για κουνούπια και μύγες. Στο σερσένι δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα…

Written By

Beekeeper

Greek beekeeper