Νυχτερίδες κι αράχνες
Όσοι διαβάζουν τακτικά το blog γνωρίζουν τι ήταν το “Φωκίδα Project”. Για όσους δεν γνωρίζουν να πώ εν τάχει οτι ήταν ένα μελισσοκομικό πείραμα, κατά το οποίο άφησα ενα μελισσοκομείο λίγο στην τύχη του για να δω αν μπορώ να εκμεταλλευτώ μέλισσες χωρίς να τους παρέχω σημαντική φροντίδα. Οσοι θέλουν να διαβάσουν όλες τις σχετικές αναρτήσεις – ημερολόγιο του συγκεκριμένου μελισσοκομείου μπορούν να το κάνουν εδώ (περιγράφονται όλες οι επισκέψεις) Το πείραμα έκανε τον κύκλο του, αφήνοντας πίσω ένα μελίσσι το οποίο είχα εντελώς ξεγραμμένο και στην τελευταία αναφορα στο “Φωκίδα Project”, δεν αναφέρω καν οτι ξέμεινε.
Να πω για το μελισσι ότι πήγε στο Κροκύλειο το Ιουλιο του 2007. Απο τότε πρέπει να ανοίχτηκε το πολυ 18 φορές. Τροφοδοτήθηκε πολύ λιγότερες, με ποσότητες της τάξεως του ενος κιλού (το πολύ), δεν του έγινε ποτε καμια και κανενός είδους θεραπεία η παρέμβαση και δεν του πήρα ποτέ μέλι. Τελευταία φορά που είδα οτι είναι ζωντανό ήταν τον Ιανουάριο του 2010. Τοτε το είχαν μετακινήσει μέρα μεσημέρι και ενώ οι εργάτριες ήταν έξω σε βοσκή, πεντε μέτρα πιο δίπλα για να γίνουν κάποιες εργασίες στο χωράφι….
Τελευταία φορα που ήταν επίσημα ζωντανό ήταν στις 25 Μαρτίου του 2011 που ο πατέρας μου το ταίσε με ενα κιλό ζαχαρονερο…
Οταν πήγα στο χωριό το σκ έκπληκτος ειδα μπροστά στην χορταριασμένη πόρτα να μπαινοβγαίνουν μέλισσες. Το άνοιξα και είδα ενα ακμαιότατο μελίσσι, με 8 πλαίσια μέλισσες.
Αρκετή γύρη, 5-6 πλαίσια γόνο, αλλα ελάχιστα ακάλυπτα μέλια. Η μάνα γεννουσε κανονικά και με τάξη, οι εργάτριες οπως πάντα σούπερ ήρεμες (τα συγκεκριμένα μελίσσια με έχουν κεντρίσει συνολικά λιγότερο απο 5-6 φορες). Υπήρχαν πολλά παλια – μεταχειρισμένα βασιλικά κελια, μάρτυρες οτι έγινε αντικαταστάτη της βασίλισσας η σμηνουργία.
Στο δεύτερο καπάκι που παρήκμαζε και ξεβαφε είχαν κάνει παλιότερα, φωλια οι σφήκες και στην είσοδο είχαν στήσει τρελό πάρτι οι αράχνες. Ειχαν χτίσει ιστό πανω στην κυψέλη και παγίδευαν τις μέλισσες που μπαινόβγαιναν στην κυψέλη. Aκόμα και κομάτια γύρη πιάνονταν στον ιστό τους.
Τιποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την εικόνα που είχαν το 2007! Το καθάρισα, το περιποιήθηκα εξωτερικά. Δεν του έκανα τίποτε άλλο και ελπίζω να μπορέσω να ξαναπάω κάποια στιγμή μετα το Σεπτέμβρη που θα εχει τελειώσει και η ανθφορία των κισσών, να δω τι θα το κάνω.
Κώστα αν κατάλαβα καλά, δεν έκανες για 4 χρόνια καθόλου θεραπεία για βαρρόα.
Πες μας αν γνωρίζεις, σε πόση απόσταση υπολογίζεις το πλησιέστερο μελισσοκομείο; Υπάρχει κάποιο σε ακτίνα 2 χλμ.
Τώρα πως είναι από βαρρόα;
Τα μέλια που δεν έχει, δεν πειράζει, είναι καθαρά θέμα περιοχής και καιρικών συνθηκών. Το θέμα είναι οτι το μελίσσι υπάρχει και είναι σε καλή κατάσταση!
Βαρρόα εγω δεν είδα. Θα ηθελα ιδανικά να “ανοίξω” λιγο γόνο να δω σε τι κατάσταση είναι, αλλα δεν είχα χρόνο. Δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα για το βαρρόα. Σίγουρα πάντως υπάρχει μελισσοκομείο στα 2000 μετρα.
Θα μπορούσες να πάρεις γόνο από αυτό να κάνεις βασίλισσες , με τόσο καιρό χωρίς θεραπεία σημαίνει ότι έχει ανθεκτικότητα σε αρρώστιες!
Θα το δοκιμάσουμε Παντελή.. απο την άλλη, αν είναι κληρονομική και παραγογικότητα, αν κανω μελισσια απο αυτη τη μάνα δεν θα ξαναφαμε γλυκό φαί…
[…] έχει ξανατύχει να στήσουν παγίδα οι αράχνες ακριβώς έξω από κυψέλη, […]