Kαθαριότητες

Τον τελευταίο καιρό, εκτός απο τις δικές μας εργασίες, έχουμε να μαζεύουμε και το σκουπιδαριό που αφήνει στο μελισσοκομείο του Υμηττού ένας ευσυνείδητος συμπολίτης μας.

Μια σσκουλίτσα κάλυκες την εβδομάδα τους έχουμε για πλάκα.

Mασέλα

O κύριος Παναγιώτης, ήταν ο μαραγκός που μας κάλυπτε σχεδόν όλες τις ξυλουργικές ανάγκες του σπιτιού, από πριν γεννηθώ μέχρι την ημέρα που βγήκε σε σύνταξη.

Το παλιό του ξυλουργείο στη γειτονιά, το έχουν αναλάβει τώρα κάποιοι νεώτεροι. Κάποια φορά που πέρναγα απ έξω τον είδα στην πόρτα και σταμάτησα να τον χαιρετήσω και να μιλήσουμε.

-Τι κάνετε? τον ρώτησα και μου απάντησε όλο νοσταλγία:
-Να, εδώ, συνταξιούχος έρχομαι που και που στο ξυλουργείο να πάρω μυρωδιά τα πριονίδια και φεύγω.

Κι εγω λοιπόν, αν και δεν είμαι ακόμα συνταξιούχος, καμιά φορά νιωθω αποκομμένος από αυτό που αγαπώ και είναι τα μελίσσια. Μιας κι εχουν κι αυτα μια όμορφη χαρακτηριστική μυρωδιά (καλύτερη μάλιστα απο του φρεσκοκομμένου ξύλου) φροντίζω να την έχω μαζί να μου, για να μου τα θυμίζει.

Εχω λοιπον ένα κομμάτι ακατέργαστο κερί, πατικομένο με προπολη και το έχω κάνει κυβο. Το έχω στο γραφείο μου και σε ώρες στρεσαρίσματος, το μυρίζω και αναπολώ τα μελισσάκια μου.
Τα βλέπεις. Μεχρι εδώ ρομαντισμός. Μυρωδιές, κεριά και πριονίδια. Επαγγέλματα που μυρίζουν υπέροχα... λουλούδια, πεταλουδίτσες, μια σκετη ποιηση.
Πάμε τώρα στην ισοπέδωση.

Παω την παρασκευή να μυρίσω το ωραίο μου κεράκι. Φαντάσου τη σκηνή αλλά μη γελάσεις. Το φέρνεις αργά αργά προς το προσωπο, μυρίζεις το άρωμα του κεριού και ξαφνικά το ξενερωμα. Τι να δώ? σημάδια από δόντια και απο τις δυο μεριες.

Ελεος. Ποιος μπορει να βρει κατι με περίεργο σχήμα, χρωμα και μυρωδιά σε ενα γραφείο και προκειμένου να το τακτοποιήσει ή να δει αν ειναι μαλακό να το δαγκώσει...
Ρε τι τραβάμε. Δε μας αφήνουν να αγιασουμε.

Mεταφορές

Ο φίλος μου Ιορδάνης, μου βρήκε ένα νέο καλό σημείο στον Υμμητό. Εκεί έχουμε μεταφερθεί πλέον. Το σημείο μοίαζει καλό.

Το θυμαράκι (σε πρώτο πλάνο)μας περιμένει και το περιμένουμε. Τα μελλισάκια δείχνουν να γουστάρουν την περιοχή.

Eυτυχώς, φυτά "ειδικού" μελισσοκομικου ενδιαφέροντος, όπως η ασφάκα, δεν δεχονται επισκέψεις. Αυτό σημαίνει οτι βρίσκουν κάτι καλύτερο αλλού. Το συγκεκριμένο φυτό θα ήταν σουπερ μελισσοκομικό αν είχε λίγο διαφορετικό σχήμα στο άνθος (δείτε σχετικό επεξηγηματικότατο link, απο κόκκινη μέλισσα)

Νιώθω λιγο σαν τον Βέγγο, τρεχω τρέχω αλλά φωνάζω: Καλοί μου άνθρωποι!

To γεγονός οτι δεν γράφω συχνά τον τελευταίο καιρό, δε σημαίνει οτι δεν έχω πράγματα να γράψω. Αντίθετα έχω και υλικό και διάθεση. Το πρόβλημα είναι οτι δεν έχω χρόνο. Τρέχω, τρέχω, τρέχω. Προσωπικά θέματα σε συνδυασμό με πολύ δουλειά ροκανίζουν τον ελεύθερο χρόνο. Φέτος για πρώτη φορά παρά τις όποιες ατυχίες και απρόοπτα, τη νύφη δεν την πλήρωσαν οι μέλισσες αλλά το blog. Δεν προλαβαίνω να κάνω και ανανεώσεις εδώ, αλλά στα μελίσσια πάω κανονικά.

Γενικά διαβάζοντας και τα blog των φίλων βλέπω οτι η χρονιά προδιαγράφεται σκληροπυρηνική. Τα μελίσσια έχουν κέφια τρελά. Ενδεικτικά δείχνω φωτογραφίες απο μελίσσι που παρακολουθώ στενά κι όμως δεν το προλαβαίνω (χτίζει σαν τρελό) και επίσης λέω οτι σήμερα έκανα διώροφο το μελίσι που δεν μου έκλεψαν το χειμώνα.
Αυτοί που ξέρουν, καταλαβαίνουν οτι όταν σου έχουν σηκώσει όλα τα μελίσσια και σου άφησαν ένα, μιλάμε για το πιο χτικιάρικο. Κι όμως με περιποίηση και φροντίδα έγινε κι αυτό πια νταμαρακι (απορώ τι να εγιναν τα δυο αρκούδια που είχε κλέψει!)

Στα πλαίσια αυτά η κατάσταση δείχνει ιδανική για τη δημιουργία παραφυάδων, οπότε μάλλον έχω και τη δυνατότητα να συμπληρώσω τα μελίσσια που έχασα απο τους ελαφροχέριδες.

Μάλλον όλα πάνε καλα (φτου να μη μας ματιάσουμε, γιατί κοντεύω να γίνω προληπτικός με αυτά που μου συμβαίνουν τελευταία) αλλα σε κάθε περίπτωση οφείλω ενα τεράστιο ευχαριστώ σε τρία τέσσερα άτομα που σθεναρά έχουν προσφερθεί να μου δώσουν παραφυάδες τους ώστε να ανακτήσω τα μελίσσια που μου βούτηξαν το χειμώνα.

Αν μη τι άλλο ξέρω οτι απο αυτο το blog έχω κάνει κάλους φίλους (απο την πρώτη μέρα το ήξερα αυτό αλλα νομίζω οτι πρέπει να το τονίζω καμια φορά, έτσι σαν ένα μικρό ευχαριστώ).
Εδώ πάει το καλοί μου άνθρωποι :D

Καλή συνέχεια σε όλους μας.

Kαλή Ανοιξη!

21 Μαρτίου. Παρά τον κακό καιρό, σήμερα είναι επίσημα η πρώτη μέρα μιας νέας εποχής! Καλή άνοιξη σε όλους!

Θέλω να πιστεύω οτι μετά απο τόση βροχή, η φετεινή χρονιά, από μελισσοκομικής απόψεως θα είναι πολύ καλή. Ηδη τις μέρες που είναι καλές, οι μέλισσες (και όχι μόνο) οργιάζουν.

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες την προηγούμενη εβδομάδα στην Καισαριανή.

oι Mέλισσες στο Gotham City

Σύμφωνα με κάποιον αστικό μύθο, στην Νεα Υόρκη του 1970, ήταν της μόδας να έχεις κροκόδειλους για pet σε ενυδρεία. Οταν αυτοι μεγάλωναν αρκετά κάποιοι απο τους ιδιοκτήτες τους μή μπορώντας να τους συντηρήσουν τους έριχναν στη λεκάνη και τραβούσαν το καζανάκι. Υποτίθεται λοιπόν οτι καποιοι επιβίωσαν, μεταλαχθηκαν και σήμερα ζουν τυφλοί μέσα στο δαιδαλώδες δίκτυο υπονόμων τρώγοντας αρουραίους και ότι αλλο ζωντανό κυκλοφορεί.

Kατι τέτοια πρέπει να επηρεάζουν τους Αμερικανούς και βγάζουν κάτι μυστήριες διατάξεις οπως αυτή που λέει οτι η μελισσοκομία στην Νέα Υόρκη είναι παράνομη. Υπόκειται σε κάποιον νόμο περι εμπορίας εκτροφής και διατήρησης δηλητηριωδών εντόμων...

Το αποτέλεσμα ειναι να υπάρχει κίνημα μελισσοκόμων που θέλουν να έχουν μελίσσια σε ταράτσες και αυλές και το κάνουν κρυφά. Οι μελισσοκόμοι του Gotham city (οπως αυτο αποκαλούνται) έχουν για έμβλημα μια πειρατική σημαία με κεφάλι μέλισσας αντι νεκροκεφαλή και ξέστρο και βούρτσα χιαστή απο κάτω. Ζητούν με χιούμορ να νομιμοποιηθεί η μελισσοκομία και νομίζω θα το καταφέρουν.

Στην αντιδιαμετρικά αντίθετη θέση οι Καναδοί και το ξενοδοχείο Fairmont Royal York Hotel, που όπως μας έλεγε παλίοτερα ο Σπύρος, έχουν βάλει μελίσσια στο roof garden, προς αυξηση πελατών και βελτίωση υπηρεσιών!

Στείλτε ένα μήνυμα συμπαράστασης στους Νεουρκέζους εδώ gothamcitybees.com/
ώστε να μπορέσουν να επικονιάσουν τα φυτά της πόλης τους και θυμηθείτε:
Ειναι επιστημονικά αποδεδειγμένο οτι το αστικό μέλι είναι καλό και οι αστικές μέλισσες πιο ανθεκτικές!

Ευχαριστώ τον Σπύρο και το Δημήτρη για τις πληροφορίες και κλεινω με δυο φωτογραφίες απο μέλισσα που φορώνει τα ποδαράκια της με πολύτιμα για αυτήν πράγματα.. σε μια ταράτσα :D

Ο χώρος μπροστά στο μελίσσι

Eνα καθαρό επίπεδο-πεδίο μπροστά απο μια είσοδο κυψέλης, γίνεται μάρτυρας πολλών ιστοριών. Στα δυο-τρια μελισσια της ερέτριας, που βρίσκονται σε τσιμεντένια επιφάνεια (τα περισσότερα όμως, ειναι σε χώμα) μπορεις να ξέρεις, τι έχει προηγηθεί των επισκέψεων σου.
Νεκρές σφήκες που καταμαρτυρούν μάχες,

απομεινάρια από νεκρές μέλισσες που λειτουργούν σαν καθρέφτης της υγείας του μελισσιου.

Μέλισσες που είτε νόσησαν απο κατι και εκδιώχθηκαν (ενας διαχρονικός Καιάδας) είτε πέθαναν απο φυσικά αιτια και τις έβγαλαν έξω οι ακμαίες για λόγους υγιεινής. Οι μέλισσες είναι εξαιρετικά καθαρές και δεν καρτούν τίποτα "μιαρό" μέσα στη φωλιά τους, εκτός αν δεν είναι σε θέση να το μεταφέρουν λόγο διαστάσεων. Ακόμα και τότε όμως το βαλσαμώνουν και το αποστειρώνουν.
Οι νεκρές μέλισσες στην είσοδο είναι σε θέση να δηλώσουν στο μελισσοκόμο ανάλογα τον αριθμό και την κατάσταση τους, τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στο μελίσσι. Ειναι σημαντικό να κρατάμε καθαρό το χώρο μπροστά, τόσο για να διαβάζουμε τα μηνύματα αυτά, όσο και για να μην παρέχουμε την ασφάλεια του καμουφλάζ σε πιθανούς εχθρούς και δυνητικούς εισβολείς

Το καθαρό έδαφος μπροστά στο μελίσσι μπορεί να γίνει και μάρτυρας και εμφυλίων διαμαχών που να χαρίσουν ευκαιρίες φωτογραφίας.

2009

Το 2009 να φέρει μαζί του υγεία, ευτυχία, κερήθρες ρέουσες μελια, χαρα και επιτυχίες.
Καλή παραμόνή και καλή χρονιά σε όλους!

Mισή αρχοντία...

Μετά από την τελευταία μεταφορά πλαισίων προσβεβλημένων απο κηρόσκωρο (που τα ξέχασα μάλιστα στο αυτοκίνητο 5-6 μέρες) το αυτοκίνητο μου έσφυζε από ζωή... Εκεί που οδηγούσα πεταλουδίτσες καθόντουσαν στο κεφάλι μου και τρομοκρατούσαν τον κόσμο.

Στο πορτ μπαγκάζ, οι απελπισμένες κάμπιες που έπεσαν από την κυψέλη έκαναν κουκούλια σε άσχετα μέρη και πεταλούδες έβγαιναν για μέρες μετά.

Ίσως έχω στο μυαλό μου πολλές εικόνες από αμερικάνικα θρίλερ, με ψυχοπαθείς δολοφόνους, σαν το "Μπάφαλο Μπιλ" της σιωπής των αμνών, ο οποίος μάζευε αχερόντειες στο υπόγειο του. Ίσως απλά δεν είμαι τακτικός και ψάχνω τρόπους να το διασκεδάσω.
Σκεφτόμουν όμως πριν λίγο καιρό, που ήμουν στο κέντρο της Αθήνας και κάποιος είχε τηλεφωνήσει για τοποθέτηση βόβμας, με αποτέλεσμα να αποκλειστούν κάποιο δρόμοι:

Τι θα γινόταν αν το αυτοκίνητο μου για κάποιο λόγο τύχαινε να είναι στο επίκεντρο ερευνών και θα έπρεπε π.χ να το ψάξει κάποιο εργαστήριο της αστυνομίας αντίστοιχο με τη σήμανση...Πώς θα εξηγούσε κάποιος που δε με ξέρει, γιατί σε ενα τυπικό Ι.Χ. με αθηναικές πινακίδες, ζουν πεταλούδες galleria mellonella... Ο βλαμμένος με τις πεταλούδες...

Προχτές το αυτοκίνητο πλύθηκε για τα καλά, μέσα - έξω και τα πτώματα των τελευταίων επισκεπτών είναι παρελθόν. Mπορουν πλέον, όσοι φίλοι με εμπιστέυονται ακόμα να μπαίνουν άφοβα :D

Eτοιμαζόμαστε...

Αφου λοιπόν μαζέψαμε τα μελάκια μας και τυπώσαμε τα μπλουζάκια μας με το bees.gr, ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά για αιγαίο... Yποθέτω θα ρίξω μια τελευταία ματιά αυριο και αν προλαβω θα κάνω ένα ακόμα post.

Καλές διακοπές σε όλους όσους φεύγουν αυτές τις μέρες και καλη συνέχεια σε όσους έχουν ηδη αρχίσει.

πάλι φωτια

Μεγάλη επιτυχία η σημερινή μέρα. Δεν εχει περάσει ουτε ενας χρόνος απο τότε που έγραφα για τη φωτιά στον Υμηττό. Τι να πω? Τα μελίσσια μου πάλι τη γλύτωσαν.

Δεν ειχα ξανα ανέβει στην ταράτσα του γραφείου. Απο τον έβδομο στο Μαρούσι βλέπεις τα καμένα στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα και τώρα και στον Υμηττό...

PENTAX K10D

Για άλλη μια φορά, ο ξάδερφος, κατα τη λαϊκή έκφραση, ξηγήθηκε τρελά. Οπως παλιότερα σε ανύποπτο χρονο, μου έδωσε την παλια του Nikon F301 γιατί πήρε κάποια άλλη, έτσι και τώρα μου έστειλε την PENTAX K10D. Επειδή μιλάμε για εξαιρετικά καλή μήχανη, θα τολμίσω να πω οτι έρχονται άλλες εποχές και μάλλον οι μελλοντικές φωτογραφίες θα ειναι πιο ενδιαφέρουσες.

Ακόμα τη μαθαίνω αλλά μάλλον θα ξεμπρεδέψουμε σύντομα. Προς το παρόν παραθέτω τις πρώτες φωτογραφίες.
Μήτσο έγραψες - ευχαριστώ!

Καλό τριήμερο!

Παει κι ο Μαης...

Να λοιπόν που για πρώτη φορά, μέσα σε έναν ολόκληρο μήνα έχω κάνει μόνο ενα post στο blog. Επειδή αύριο αλλάζει ο μήνας, είπα να γράψω σήμερα, για να μην έχουμε αυτό το θλιβερό ρεκόρ στο blog. Eνα post το μήνα.

Δικαιολογία έχω. Ο Μάης είναι full μελισσοκομικός μήνας και δεν προλαβαίνω. Τι ψεύτης θα είμαι όμως αν το πώ αυτό! Μια χαρα ειναι ο χρόνος μου. Τέτοια ύφεση ουτε που τη φανταζόμουν. Πέρσι την άνοιξη απο λάθος χειρισμους μου σμηνουργισαν όλα τα μελισσια. Φετος δεν θα το πάθαινα αυτο. Ημουν έτοιμος. Επιθεωρούσα πυκνα συχνά, ειχα ετοιμα νεα φύλλα κερήθρας για να δωσω δουλεια και χωρο στα μελισσακια μου και πολύ, πολύ κέφι.

Ολα αυτα τα χω ακομα! Κεφι, αλλα και κερήθρες και χώρο και τον ιδιο περιπου αριθμό μελισσιων. Ο λογος που εχω κεφια ειναι γιατι ετσι γουστάρω. (Δεν θα στραβώσω ουτε καν με τον τυπο που μου κλεψε σημερα αλλη μια κενη κυψελη απο το βουνό - ενα χρόνο μετά την προηγούμενη).
Ο λόγος που εχω τα φύλλα κερήθρας ειναι γιατι τα κοριτσια φετος οπως ειπα και πριν ειναι σε τρελή υφεση. Δεν χτίζουν με τίποτα.

Ρε τροφοδοσία , ρε καλός καιρος, ρε ανακαταξεις στα πλαισια.. τίποτα.

Ακόμα και δυο παραφύαδες που εκανα (οι μόνες απο 14 μελισσια που ειχα το χειμώνα!) δεν θελουν να χτίσουν. Ειλικρινα δεν καταλαβαινω. Τα μελισσια στν Ερέτρια αναπτύσσονται αργά, αργά. Στον Υμμητό βρήκα μια φορα στις 23 Απριλίου ενα μελισι που χε χτισει μια ελευθερη κερήθρα, την χάλασα, έβαλα αχτιστο πλαισιο και ουτε που ασχολήθηκε απο τότε. Για να γεννησει η βασίλισσα επιστράτευσα παλια πλαισια απο το ψυγείο.
Σημερα ανοιξα τη μια παραφυαδα, πολυ καινουρια, που πριν 15 μερες ακριβώς δεν ειχει γεννησει ακομα καθολου. Σημερα ειχε σε 3 πλαισια γεμάτα γονο. Την έβαλα σε 10αρα κυψέλη και περιμενω να δω. Δεν έχει πια χωρο αλλα προσθεσα 2 παλιοτερα πλαισια που ειχα. Ειμαι σίγουρος οτι θα τα γεννήσει αμεσα. Απορω τι θα κανει, ουτε αυτη θα χτίσει?
Μαλιστα ετυχε αυτες τις μέρες κι εκανα μια φωτογραφική πατεντα που θεωριτικά θα είχε πολυ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Ελα όμως που εμπλεκοταν και το χτίσιμο. Ετσι ουτε αυτη έπιασε αλλα θα δημοσιεύσω τα αποτελέσματα της σύντομα.

Αυτά τα Μαγιάτικα νέα μας, επανερχομαι δρυμητερος άμεσα!

πρεπει να αρχίσεις με τρια μελισσια...

Μου έλεγε καποιος αγαπητός συναδελφος, οτι για να γίνεις μελισσοκοκόμος, πρεπει να αρχίσεις με τρια μελισσια. Ενα να αγoράσεις, ενα να σου χαρίσουν κι ενα να κλεψεις. Την εχω ακουσει κανα δυο φορές κι εγω αυτη τη θεωρία. Δε νομίζω όμως οτι εννοει την κλεψία με τη στενη έννοια, του να παω και να σηκώσω το μελισσι καποιου φουκαρα. Σημαινει να κλεψεις εναν αφεσμό. Να πιασεις απο ενα δεντρο ενα μελισσι που κανονικα δεν θα σου ανήκε, αλλα η απροσεξία καποιου συναδελφου το αφησε να φυγει. Δεν ειναι η πραξη αυτης της άτυπης "κλεψιάς" που σε κανει μελισσοκόμο αλλα η επαφη σου με ενα σμήνος απο μερικές χιλιαδες μελισσες, γυμνες απο την καλυψη της φωλιας τους.
Να ξεψαρώσεις δηλαδη και να κανεις την πρωτη σου μαγκια. Το να αγοράσεις συμβολίζει την αποφαση σου να ασχοληθεις πραγματικα με αυτο και το να σου χαρίσουν οτι καποιος που ηδη ξέρει το αντικείμενο σε αγαπα, εχεις την εύνοια και την προσοχή του.
Τρια πραγματα λοιπον: να το θες, να το κυνηγήσεις και να σε υποστηριξει και λιγο καποιος. Τοτε σιγουρα θα πετύχεις.

Δυστυχώς καποιοι τα παραφράζουν αυτα. Μου εστειλε λοιπον ενα mail καποιος φίλος περιγράφοντας το πρόβλημα του και το αναδημοσιέυω. Δεν πιστευω οτι κλεβει κανεις απο τους αναγνώστες μου μελισσια και δυστυχώς, πολυ περισσοτερο δεν πιστευω οτι θα του λυσω το προβλημα με τη δημοσιευση αυτη. Ομως εστω για την προσπάθεια, να πω οτι αν είδε η ξέρει κανεις κατι για τα μελισσια του φίλου ας μας πει.

Ηταν δυο δίπατες ολόασπρες κυψέλες, με αποσπώμενους πάτους με τα νούμερα 3 και 5 σε πράσινη λαδομπογιά πάνω στο καπάκι. Του τις εκλεψαν αναμεσα Κυριακη με Τετάρτη 26 Μαρτίου, απο την Πεντελη κοντα στο Ντραφι και αποτελουν το 40% των μελισσιων του... (ερασιτεχνης κι αυτος). Αν κανεις ειδε τιποτα η μπρορει να βοηθίσει, ας του στειλει ενα mail στο costas.ioannou@gr.abb.com

υ.γ. Αρχισα με τρια μελισσια, δυο αγόρασα και ενα μου χαρισαν. Αυτο που μου χαρισαν ηταν αφεσμος (εκ τοτε ολα μου τα μελισσια καθε άνοιξη σμηνουργούν :D)

Pollen Nation μια ταινία για μελισσοκόμους... (και οχι μόνο)

Το Pollen Nation ειναι μια ταινια που κατατάσσεται καπου αναμεσα στα road movies και τα ντοκιμαντέρ. Ακολουθει εναν (απο τους χιλιάδες) αμερικανο μελισσκομο που ασκει νομαδική μελισσοκομία, στο ταξίδι του απο τη Μινεσότα στην Καλιφόρνια. Απο το trailer και μονο βλεπει κανεις (παρα τα 1000 ελαττώματα τους όσον άφορα τη χρήση αντιβιωτικών και φαρμάκων) πόσο αλλου ειναι η μελισσοκομια στην αμερική.Υπερβολικοί σε όλα, με τεραστια φορτηγα, τεράστιες, μαγικές εκτάσεις για να στησεις τα χιλιαδες σμηνη σου και τρομερη οργάνωση μεταξύ μελισσοκόμων και αγροτών με σκοπο την επικονίαση των φυτων απο τις μέλισσες.

Φαινετε πολυ ενδιαφέρον και δειχνει και τη σταση των ιδιων των μελισσοκόμων στο ccd. (colony colapse disorder). H ταινία ειναι των Singeli Agnew και Joshua Fisher
Το site της ειναι εδώ www.pollennationthemovie.com/ και το trailer της αυτό.

376

Aλυσίδα Eργατριών

Ειναι λίγο μεγάλες οι φωτογραφίες αλλα μου άρεσαν... Στο προηγούμενο post αναφέρθηκα σε μια κυψέλη που ειχε καταντήσει να ειναι ενα πλαίσιο. Σε κατι τετοια σημεια βλεπει κανεις καλυτερα και το μεγαλείο της μέλισσας και την οργάνωση. Ακόμα και σε τετοιες συνθήκες εξαθλίωσης τα ενστικτά της ενότητας παραμένουν. Αν οχι στην αμυνα (βλ. εικονα με σφήκες) τουλάχιστον στην ενότητα. Το σμήνος λειτουργεί παντα σαν υπεροργανισμός. Οι μέλισσες ειναι αχρηστες σα μεμονωμένα άτομα. Οταν τραβηξα το πλαίσιο απο τον τοιχο της κυψέλης με σκοπό να το το δω, οι εργατριες που ηταν πανω στο πλαισιο διαχωρίστηκαν απο αυτες που ηταν στο τοιχο. Το παλεψαν ομως. Εκαναν την κλασική αλυσίδα (οσοι εχουν ανοιξει κυψέλες το εχουν δει πολλες φορές)

Οι μέλισσες κρατιούνται "χερι χερι" και κρατουνται συνδεδεμένες τις ομαδες που διαχώρισε ο μελισσοκόμος με την κινηση του. Συνήθως τετοιες αλυσίδες βλέπει κανεις οταν οι μέλισσες χτίζουν. Τον Απρίλη / Μαη αν ολα πανε καλα, εχω στο μυαλό μου ενα project video-σκόπισης και φωτογράφισης τετοιων θεμάτων.

Οι παλίες κυψέλες

Eνας φίλος αγρότης, αγανακτησμένος απο τις κακοτυχίες που του τύχαιναν κατα καίρους, ελεγε χαριτoλογώντας και διασκεδάζοντας τον πόνο του:

η μελισσες ειναι καλή δουλεια. Κι ολες χαμένες να πανε, τουλαχιστον σου μένουν τα κουτία...

Ε καπως έτσι φτιαχτηκε κι αυτη η ραφίερα στο Χωριό. Παλιες κυψέλες. (τυφλα να χει το ΙΚΕΑ)

Οπως λεει κι ο Γιώργος, δεν τις σκοτώνουν όταν γεράσουν

Υ.Γ. Την ιστορία με τα σερσένια δεν την ξέχασα. Εχω κι αλλο υλικο. Θα το ανεβάσω σύντομα

Μόρνος

Στις Φθινοπωρινές βόλτες γύρω απο το Μορνο, βρισκεις κατα βάση όμορφα και ζωντανα μελισσοκομεία.

Αλλωτε κρυμενα κατω απο τα πλατανακια που μαραίνονται

Κι αλλωτε να ατενίζουν την ήρεμη λίμνη.

Ωραίες βόλτες...

Νομίζω καποιες απο τις φωτος αυτο του post της έβγαλε η Ελισάβετ

Xωρίς τίτλο...

Αυτό το αντικείμενο αποτελεί επίσης εύρημα απο το μελισσοκομείο του παππού μου. Δεν έχω ιδέα όμως τι είναι. Μπορώ μόνο να υποθέσω.

Eιναι σίγουρα κάτι που έχει να κάνει με την είσοδο της κυψέλης αλλα είναι πολύπλοκο ώς κατασκευή.
Απο τις διαστάσεις του φαίνεται να αναφερόταν σε πεντάρα κυψέλη (υπάρχουν εκτος απο την κλασσική κυψέλη των 10 πλαισίων και 5αρες, στις οποίες κρατάμε τα μελίσσια προσωρινά όταν ειναι μικροί οι πληθυσμοί. Επισης υπάρχουν πειραματικά μοντέλα 8 πλαισίων)

Εχει 8 ανοίγματα παρόμοια με αυτα της πόρτας που ανέφερα σε προηγούμενο post*. H τοποθέτηση τους όμως ειναι διαφορετική. Τέσσερα πάνω και τέσσερα κατω. Υποθέτω οτι τα τεσσερα κάτω οδηγoυσαν τις μέλισσες στην κανονικό χώρο της κυψέλης. Τα τεσσερα πάνω ομως οδηγουσαν σε ενα προθάλαμο της κυψέλης διαχωρισμένο απο κάποια σιτα.

Αυτο που μου πρακαλεί ακόμα πεισσοτερο την περιέργεια ειναι οτι ενω το βρήκα σε ενα χώρο που φιλοξενούσε κάποτε περιπου 100 κυψέλες και ενώ ολα τα υλικα ειναι σε μεγάλες ποσότητες το συγκεκριμένο ειναι μοναδικό. Δεν έχω βρει άλλο.

Πιθανότατα για οτι κι αν κατασκευάστηκε, δεν απέδωσε τα δέοντα. Ομως μάλλον δοκιμάστηκε γιατι εχει κάποιες μετέπειτα παρεμβάσεις (εκτος ενα ηταν απο την αρχη κατασκευασμένο έτσι που πάλι ειναι ενδιαφέρον)
Οι "πύλες" στο πανω μέρος, εχουν μικρύνει απο μέσα. Δηλαδή όπως φαίνεται και στην ακόλουθη φωτογραφία, εχει τοποθετηθεί με πινέζες ενα κοματι χαρί ώστε να μικρύνει το ύψος τους. Δεν ξέρω αν ειναι η φαντασία μου ή η φθορά του χρόνου, αλλα νομίζω οτι το σκισιμο που έχει το χαρτι στο σημείο που έχω βάλει το "a" στη φωτογραφία εχει σαν σκοπό να έχει ελαστικότητα το χαρτι κατα την είσοδο. Δηλαδή το έντομο που θα έμπαινε θα εβρισκε στιγμιαία μια αντίσταση κατα την εισοδο, αλλα σπρώχνοντας το χαρτί τελικά θα έμπαινε Κατι σαν την συγχρονη γυρεοπαγίδα.

Δεν ξέρω τι είναι... κάθε συμβουλή θα ήταν επιθυμητή :)

*Σχετικά posts το κλουβί miller και η είσοδος της κυψέλης