Στο γραφείο

Έγραφα τις προάλλες για την Τσιντόνια που υπάρχει στο γραφείο. Στη συγκεκριμένη διαφημιστική εργάζομαι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και πλέον και είναι στο Γέρακα.

Η θέα απο το παραθυρό μου. Το μπροστα μέρος ειναι ακόμα πιο προσεγμένο

Το κτίριο ειναι τρομερά περιποιημένο και καλαίσθητο και δεν θα μπορούσε πάρα να έχει έναν αντίστοιχο κήπο που φιλοξενεί πολλά φυτά, άλλα με μεγάλη και άλλα με μικρότερη μελισσοκομική αξία.

Απο μαργαρίτες μεχρι λεβάντες και δεντρολίβανα. Ακόμα και ο χώρος εκτος οικοπέδου εχει ενδιαφέρον αφου έχει αρχίζει και γεμιζει βρούβες.

Βομβίνος που πάει για βρούβες

Ειναι τετοιος ο συνωστισμός των εντόμων που με κάνει να σκέφτομαι ωρες ωρες να φερω μελίσσια στα γειτονικά οικόπεδα. (μετα πάλι προσγειώνομαι :)

Αλλο ένα που δεν γνωρίζω και δεν ξερω καν τι μελισσοκομική αξία έχει ειναι το εικονιζόμενο:

Update 02.02.2010 το φυτό είναι το Polygala myrtifolia (πολύγαλα)

κόκκινα λουλουδάκια

Ο κήπος γύρω από το γραφείο είναι τεράστιος και γεμάτος φυτά. Από λεβάντες μέχρι πυράκανθους και από κυπαρισάκια μέχρι πλατάνια. (Όταν κάποτε γίνουν μεγάλα δέντρα και αν είμαστε ακόμα εδώ θα είναι ακόμα πιο ωραία.)

Έχει πλάκα γιατί κάθε εποχή του χρόνου ανθίζει και από κάτι και όταν βγαίνουμε για διάλειμμα η κάνα τσιγάρο (δεν καπνίζω αλλά κάνω παρέα σε φίλους με κακές συνήθειες) πάντα βλέπεις μέλισσες να βόσκουν. Αυτές τις μέρες το ενδιαφέρον μου έχει κερδίσει αυτό το φυτό που κλασικά δεν ξέρω τι είναι. Φυλλοβόλο που μόλις έσκασε μερικά κόκκινα λουλουδάκια στα οποία οι μέλισσες της γειτονιάς, με κατακίτρινες φάτσες απο τη γύρηκάνουν πάρτι.

Εχουμε ακόμα χειμώνα μπροστά αλλα μερικές μέρες θυμίζουν άνοιξη :)

update 30 λεπτά μετά την αναρτηση: (για αυτο μου αρέσει το internet) μετά απο την χρησιμότατη και εκγυρότατη ενημέρωση απο τον αγαπητό Αθ. Γ. Μιχαηλίδη και ένα γρήγορο search στο http://www.bestgarden.gr/ μάθαμε οτι το φυτό είναι το:

Τσιντόνια , cydonia japonica. Φυλλοβόλος θάμνος ύψους έως 2,5 μέτρα. Ανθίζει Ιανουάριο - Φεβρουάριο , με εντυπωσιακά κόκκινα ή πορτοκαλοκόκκινα άνθη, πριν από το φύλλωμα και δίνει κιτρινοπράσινους καρπούς το φθινόπωρο . Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό στο κρύο και προτιμάει δροσερά εδάφη.

Ευχαριστώ :)

Το λουλούδι του φοίνικα και οι μέλισσες

Ήξερα οτι ο φοίνικας είναι μελισσκομικό φυτό. Οταν όμως το καλοκαίρι με φώναξαν δυο φίλοι να δώ τον φοίνικα έξω απο το δωμάτιο τους εντυπωσιάστηκα.

Στη βάση της τεράστιας ζαρτινίερας οι παλίες πήλινες κυψέλες, με διακοσμητικό πλέον χαρακτήρα. Στην κορυφή τα άνθη του φοίνικα να ταΐζουν στρατούς ολόκληρους κάνοντας ένα συνεχές βουητό.

Και φυσικά τα σερσένια και οι σφήκες να δράττονται της ευκαιρίας και να τσιμπάνε γευματάκια στον αέρα. Το φετινό καλοκαίρι περιλάμβανε πιο πολύ σφήκες παρά μέλισσες. Γενικά φέτος νομίζω η κατάσταση είναι τραγική. Εγώ μετράω ήδη απώλειες απο τις θαυμαστές σφήκες, που θα τις αναπτύξω στα ερχόμενα post.

το σερσένι έχει "βουτήξει" το πρώτο του θύμα και το σκοτώνει μέσα σε μια θάλασσα λουλουδιών

Παντού σερσένια. Τσίμπαγαν τις μέλισσες στον αέρα και τις σκοτώνανε μαζικά. Ελπίζω του χρόνου να είναι πιο μαζεμένα τα πράγματα. Κρίμα που ο φοίνικας δε μου έκανε τη χάρη να είναι σε πιο βατό σημείο κι έτσι δεν είχα καλύτερες φωτογραφίες του.

εργάτρια με τα πόδια φορτωμένα λευκή γύρη

Υπόσχομαι καλύτερες στα επόμενα post.. έχω αρκετό υλικό :)

Γεράνι

Επιστροφή λοιπόν στα πάτρια εδάφη. Πίσω μας αφήσαμε ιστορικές ζαρντινιέρες που τόσο παλιότερα (ζαρτινέρα 1 και 2) τόσο και φέτος, μας γέμισαν τα απογεύματα μετα τα μπάνια με θέα το Αιγαίο. Φετος εκεί που κοίταζα ένα πελώριο σέρσεγκα που γευμάτιζε σε κάτι μισο σαπισμένες ρώγες σταφυλιού, είδα κάτι που δεν είχα ξαναδεί.

'Οσα χρόνια με θυμάμαι έχουμε γεράνια. Μέλισσα δεν είδα ποτε να τα επισκέπτεται.

Οι μη μελισσκομοι φαντάζομαι θα αδιαφορούν. Οι μελισσοκόμοι ίσως έχουν την ίδια έκπληξη με εμένα. Δεν ξέρω. Ο σπιτονοικοκύρης και μελισσοκόμος μου έδωσε μια εξήγηση (αν και εξεπλάγει κι αυτος), αλλα δεν με πολυ κάλυψε. Εκει κοντά είχε το εργαστήριο του. Μήπως έφερε καμιά μέλισσα καταλάθος και "ξελιγωμένη" όπως είπε έψαχνε τροφή ακόμα και στα γεράνια? Χλωμο.

Αυτό που μου φάνηκε πιο περίεργο είναι οτι και στην Αλόννησο, πολλές μέρες μέτα σε μια άλλη ζαρντινιέρα με γεράνι, πάλι μέλισα προσπαθούσε να πάρει κάτι απο τα άνθη απλά τότε δεν είχα τη μηχανή μαζι. Περίεργο. Δύο στα δύο. Σε κάθε περίπτωση, καλως σας βρήκα :D

O απο μηχανής (ή άνευ μηχανής) θεός.

Kυριακή 05.07.09. Μόλις επιστρέψαμε απο μια βόλτα στην Πεντέλη κα μετά απο μια καλή καλοκαιρινή καταιγιδούλα κάνουμε μια στάση στο σπίτι της Κατερίνας.

Στα κρινάκια (?) έξω απο το σπίτι, παρατηρώ μελισσούλες που λυσσαλέα προσπαθούν να μπουν στα κλειστά λουλουδάκια. Ωραίο στιγμιότυπο σκέφτομαι, αλλα δεν έχω μαζί μου τη μηχανή μου...

Η καλή μας Κατερίνα όμως δίνει τη λύση. Μπαίνει στο σπίτι, φερνει τι δική της, βγάζω οτι φωτογραφίες είναι να βγάλω και μου τις στέλνει αργότερα με mail (ευχαριστώ καλη μας Κατερίνα!)

Μου έρχεται λοιπόν η φαεινή ιδέα, να ξετυλίξω με το χέρι το λουλούδι και να δώ τι θα γίνει. Πράγματι, σαν απο μηχανής θεός ανοίγω το κρινάκι και οι στήμονες του είναι πλέον εκτεθειμένος στις αχόρταγες μέλισσες.

Περιττό να πω οτι πριν φύγω ξετύλιξα και τα άλλα λουλουδάκια :D

καστανίες (castanea sativa)

To σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήμουν στην Αρκαδία, Συγκεκριμένα στο Λεοντάρι και με εφαλτήριο τον Ξενώνα ευιώ που μέναμε (και τον συνιστώ ανεπιφύλακτα για τα super πρωινά του και τον παραδοσιακό του χαρακτήρα) κάναμε εκδρομούλες στη γύρω περιοχή. Τα μελίσσια είναι σε κατάσταση πανικού, δε σταματούν να μπαινοβγαίνουν στα μελισσοκοκήπια.

Τα έντομα άπειρα και οι καστανίες (castanea sativa) είναι σχεδόν στα φόρτε τους.

Ενα φυτό που δεν είχα παρατηρήσει ποτέ είναι το εικονιζόμενο.

Δεν εχω ιδέα πως το λενε και αν είναι μελισσοκομικό. Υποθέτω οτι ειναι (αν και δεν είχα δει μέλισσες) γιατι ήταν γεμάτο απο άλλα έντομα, κυρίως σκαθάρια που συναντά κανείς και στις κυψέλες, όπως αυτό (και μάλιστα σε περιπτύξεις)

θυμάρι

Στον Υμηττό στα θυμαράκια, έσκασαν τα πρώτα μπουμπούκια.

Ολοι απλώνουν το χεράκι τους στο νέκταρ. Ελπίζω σύντομα να το απλώσω κι εγώ.

λαδανία Cistus incanus-creticus

Η λαδανία (Cistus incanus-creticus) είναι ένα όμορφο ροζ λουλουδάκι που ανθίζει αυτή την εποχή. (Απρίλη - Μάη) Είναι περισσότερο γνωστό σαν φυτό εξαιτίας μιας αρωματικής ρητίνης που βγάζει, γνωστής ως λάδανο, με φαρμακευτικές ιδιότητες.

Κάτω απο τα τσαλακωμένα πέταλα της βρίσκεις σκαθαράκια που ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ανεβαίνουν στο άνθος και τη γύρη και το νέκταρ.

Προφανώς δεν θα μπορούσαν να μείνουν ασυγκίνητες οι μέλισσες που συλλέγουν τη γύρη και το νέκταρ, αλλα και τη ρητίνη για να κάνουν πρόπολη. Τυχεροί όσοι έχουν τέτοια λουλούδια κοντά στα μελισσοκομία τους αυτόν τον καιρό. Οι φωτογραφίες είναι απο τον Υμηττό το Σάββατο 16.05.09

Ενδιαφέρον blog για το λάδανο είναι αυτό: ladano.blogspot.com

Mεταφορές

Ο φίλος μου Ιορδάνης, μου βρήκε ένα νέο καλό σημείο στον Υμμητό. Εκεί έχουμε μεταφερθεί πλέον. Το σημείο μοίαζει καλό.

Το θυμαράκι (σε πρώτο πλάνο)μας περιμένει και το περιμένουμε. Τα μελλισάκια δείχνουν να γουστάρουν την περιοχή.

Eυτυχώς, φυτά "ειδικού" μελισσοκομικου ενδιαφέροντος, όπως η ασφάκα, δεν δεχονται επισκέψεις. Αυτό σημαίνει οτι βρίσκουν κάτι καλύτερο αλλού. Το συγκεκριμένο φυτό θα ήταν σουπερ μελισσοκομικό αν είχε λίγο διαφορετικό σχήμα στο άνθος (δείτε σχετικό επεξηγηματικότατο link, απο κόκκινη μέλισσα)

Κάλαμος

Σήμερα. Παραλία Καλάμου, ανατολική Εύβοια.Στην παραλία φυτρώνει ένα όμορφο "παχύφυτο" όπως μου το είπαν. Στα μεγάλα του λουλούδια βουτάγαν οι μέλισσες και κυλιόντουσαν στη γύρη του... (μοιάζει πολύ με αυτό)

Πιο κάτω είχε και μερικά ανθισμένα γαϊδουράγκαθα σε δράση. Νερά παγωμένα... αλλά αναζωογονητικά