Κολλα

Έψαχνα στις φωτογραφίες μου για κάτι άσχετο και έπεσα πάνω σε αυτή.
Δεν είχα κάνει καμία αναφορά στην παγίδα με κόλλα που έχουν προτείνει κατά καιρούς διάφοροι φίλοι.

Η συνταγή είναι πάνοπλη και χιλιοειπωμένη. Σε μια επιφάνεια βάζουμε κόλα για ποντίκια (και έντομα) Κοστίζει περίπου 3 ευρώ, είναι σε σωληνάριο και τη βρίσκεις σε όλα τα χρωματοπωλεία. Αφού την πασαλείψεις, βάζεις στο κέντρο ένα δόλωμα για σφήκες και σερσένια. (Ψαρι κλπ).
Τα θύματα κολάνε επάνω σε χρόνο μηδέν και αποτελεσματικότητα είναι τρομερή. Μπορεί στο βίντεο που ακολουθεί το σερσένι να είναι για λύπηση, αλλά πραγματικά φέτος με κατέστρεψαν, τρώγοντας τα περισσότερα από τα μελίσσια μου.

Εντύπωση μου έκανε ότι το σερσένι πεθαίνει πολύ γρήγορα σε αυτή την παγίδα. Μάλλον η κόλλα το εμποδίζει να αναπνεύσει. Την άνοιξη θα την χρησιμοποιήσω απο νωρίς.

(έχω καιρό να γράψω, αλλα έχω ελάχιστο ελευθερο χρόνο. Συντομα κοντα σας :)

Ενα λιγότερο... (33.3% απώλεια!)

Στις 31 Αυγούστου είχα πάει στο χωριό. Μεταξύ των εργασιών που είχα στο πρόγραμμα, υπήρχαν προφανώς και κάπoιες που αφορούσαν τα μελίσσια. Όπως είχα ξαναγράψει, τα μελίσσια ήταν πλέον τρία. Το τρίτο όμως, δε ήταν αυτό που θα περίμενε κάνεις (σύμφωνα μια τη γνωστή λαϊκή ρήση). Ήταν το μικρότερο και πιο προβληματικό. Θυμίζω ότι ήταν ουσιαστικά ένας αφεσμος που μπήκε σε ένα πενταράκι κι έχτισε ελευθέρα 5 κερήθρες στην οροφή του, αφού δεν υπήρχαν καθόλου πλαίσια.

Ο αντικειμενικός σκοπός ήταν να το μεταφέρω αυτούσιο στην Αθήνα και να το βάλω με την ησυχία μου σε μια κανονική κυψέλη με πλαίσια, ώστε να είναι δυνατή η επιθεώρηση του και τα λοιπά γνωστά (λινκ κυψέλη). Λογάριασα όμως χωρίς τον ξενοδόχο, για μια σειρά προβλημάτων που ακολούθησαν και θα αναπτύξω στα ένα-δυο επόμενα post. Για αρχή να πω οτι ένας ουσιαστικό παράγοντας που μου ανέτρεψε τα σχέδια, ηταν οτι και στη Φωκίδα, στο Κροκύλειο, φέτος το καλοκαίρι οι σφήκες και τα σερσένια έιχαν την τιμητική τους.

To video που ακολουθεί δείχνει μια καθημερινή και "φυσιολογική" εικόνα.

Τα απομεινάρια μιας μπριζόλας σε ένα πιάτο... Είναι τραβηγμένο σε εξωτερικό χώρο αλλά παρόλα αυτά σας διαβεβαιώνω οτι και σε κλειστό ήταν σχεδόν αδύνατο να φας σαν άνθρωπος.

Οι περισσότερες σφήκες που είδα πότε. (70 σκότωσε με μυγοσκοτώστρα ο διπλανός μου σε ένα μεσημεριανό καφέ)

Για μύγες δεν το συζητάμε. Ειδος υπο εξαφάνιση. Οι σφήκες έτρωγαν τα πάντα στο πέρασμα τους και φυσικά τις μύγες. Και δεν ήταν μόνο αυτές αλλα και τα σερσένια, που είναι γνώστο πλέον απο αυτο το blog οτι κατατρώνε τις μέλισσες.

Δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα χωρίς να σε επισκεφτούν σφήκες. Έκοβα ξύλα και ερχόντουσαν κατά κύματα για να δουν απο κοντά μήπως υπάρχει κάτι φαγώσιμο! Ειτε αυτό ήταν πριονίδι, είτε λάδι από το αλυσοπρίονο, ότι έπεφτε κατω τις προκαλούσε! Πεινα!

Ερχόντουσαν μυρίζανε κι έφευγαν άπρακτες. Δυστυχώ στα μελισσια δεν συνέβαινε το ίδιο. Δεν έφευγαν άπρακτες αλλα με μια μέλισσα "παραμάσχαλα" κάποια πέθαιναν στη μάχη. Τα περισσότερα όμως γνωρισαν εξαιρετικές επιτυχίες.

Λιγότερο απο 20 μέρες ειχε να δεί καποιος τα μελισσια. Στο χρόνο όμως αυτο τα σεσένια αποδείχθηκαν ικανανα να αποδεκατίσουν πλήρως το ένα και να δημιουργήσουν τρομερά προβλήματα στα αλλα. Ετσι στις 31 Αυγούστου τα μελίσσια στο χωριό ξανα έγιναν δυο. Ενα προβληματικό που έπρεπε να αποσυρθεί στην Αθηνα κι ενα καταταλαιπωρημένο απο τα σερσένια. Αν παραβλεψουμε το γεγονός οτι ποτέ δεν έχουμε παρει μέλι απο αυτά τα μελίσσια, ουσιαστικά μιλάμε για το πρώτο μεγάλο πρόβλημα στη Φωκίδα. Το ένα μελίσσι είχε χαθεί. Λεπτομέρειες στη συνέχεια.

Kροκύλειο Δωρίδας, ημέρα πρώτη :)

πάμε λοιπόν στο χωριό μετα απο απουσία περίπου 45 ημερών. Τι να λένε οι 45 μέρες.... εχω εκει δυο μελίσσια απο τον
Ιουλη του 2007 και νομίζω πως τα έχω ανοίξει 10 φορες και αντε να τα έχει ανοίξει αλλες 2-3 ο πατέρας μου.

Κι όμως.. είναι τα πιο ευτυχισμένα μελισσάκια και αυτα που χαίρομαι πιο πολύ να βλέπω. Δεν είναι κερδοφόρα. Δεν τα τρύγισα ποτέ. Σήμερα είναι στα καλύτερα τους. Προσοχή! Δεν είναι τίποτα αξιοζήλευτα μελισσια. Είναι απλα στα καλά τους, πράγμα σημαντικότατο αν σκεφτείς τις ελάχιστες παρεμβάσεις μου.

Πριν περίπου ένα μήνα είχε πάει στο χωριό ο πατέρας μου. Χωρίς ιδιαίτερη στρατηγική, πρόσθεσε και στα δυο (δεκάρια τότε) απο ένα πάτωμα, με τρία απ απολύτως άχτιστα πλαίσια.

Τα έρμα τα μελισσακια τα έπιασαν, τα έχτισαν και μάλιστα το ένα έχτισε και έξω απο τα πλαίσια. Έμαθα πως η περιοχή φέτος έδωσε πολυ καλά, τόσο στο έλατο, όσο και στα "δένδρα" (δρυς)
Η πληροφορία για τις δρυς ήρθε απο αναξιόπιστη πηγη και επιφυλάσσομαι. Σε κάθε περίπτωση από την πρώτη επίσκεψη έφυγα με τις εξης σκέψεις.

1. εντυπωσιασμένος απο το πόσο ηρεμα είναι αυτα τα μελισσια. Για την ιστορία με εχει κεντρίσει μόνο μια εργατρια, στο σύνολο των επισκέψεων, απο καθαρα δικό μου λάθος. Ποτε άλλοτε δεν μου έχουν επιτεθεί.



2. αφου όλα πάνε καλα, τι γίνετε και δεν προόδευσαν τελικα? οι πληθυσμοί είναι υγιείς αλλά συγκρατημένοι και οι πιθανότητες για τρύγο - σε αντικειμενικά καλές συνθήκες είναι τελικα μηδενικές. Οχι οτι με νοιάζει (γιατι το πώς μυρίζει αυτό το κοματι κερί όταν είσαι ήρεμος και σε διακοπες, στο αγαπημένο στο χωρίο είναι απο μόνο του αποζημίωση και δεν χρειάζονται και τα μελια)

αλλα γιατί δεν εχουμε πάρει μέλι? (νομίζω θα το απαντήσω στο επόμενο)

Aμερικάνικη σηψηγονία

Είναι μια πάθηση του γόνου των μελισσών. Όπως όλα όσα συνοδεύονται από το χαρακτηρισμό αμερικάνικο, είναι κάπως υπερβολικό. Βαριά πάθηση, καλό είναι να μην την πάθεις. Η πείρα λέει ότι αν τα μελίσσια σου προσβληθούν από αυτή... πρέπει να τα κάψεις. Τουλάχιστον έτσι δεν θα προσβάλλεις κι άλλα μελίσσια.

Κατα τα άλλα θεραπείες με τερραμυκίνη ή άλλα αντιβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν, αλλά ο κόπος έιναι τόσος που μάλλον είναι καλύτερα απλά να ξεφορτωθείς τα άρρωστα μελίσσια (αν βέβαια μπορείς να αντέξεις κάτι τέτοιο) Στις παρακάτω φωτογραφίες και βίντεο, θα προσπαθήσω να δώσω, εκείνα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που σε κάνουν να ξέρεις αν τα μελίσσια σου έχουν προσβληθεί απο αμερικάνικη Σηψηγονία ή όχι.


Γενικά , η πάθηση οφείλεται σε ένα βακτήριο που λέγεται Bacillus larvae και στα αγγλικά είνα γνωστή σαν American Foul Brood. Το βακτηριο προσβάλει και σκοτώνει τις προνύμφες στο στάδιο της επώασης με αποτέλεσμα να σηπτονται - σαπίζουν ενώ είναι ακόμα κλειστές μέσα στα κελιά.


Το μελίσσι απο μόνο του μυρίζει χαρακτηριστικά. Η προπολή τα μελια και η γύρη και τα κεριά, δίνουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά που όσοι αγαπουν τις μελισσσες θα την έλεγαν άρωμα. Αυτο το άρωμα χάνεται στο μελίσσι που ειναι προσβεβλημένο απο την αμερικάνικη σηψηγονία, αφου οι νεκρες προνυμφες έχουν μια δυσάρεστη οσμή θανάτου και αποσύνθεσης που θα μπορούσε απλα να χαρακτηριστεί ψαρίλα...


Επειδή δεν έιναι όλες οι μύτες ίδιες, τα πρώτα κριτήρια μπορεί να είναι άλλα.

1ον ο γόνος δεν είναι στρωτός αλλα διάσπαρτος. Οι εργάτριες κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να καθαρίσουν τις νεκρές προνύμφες κι έτσι δημιουργούν κενά στη συνοχή του.

2ον τα καλυμμένα πλαίσια λαμβάνουν ένα μη υγιές σκούρο χρώμα, που υποθέτω οτι έχει να κάνει με χημικές διαδικασίες. Τα καλύμματα των κελιών "βαθουλώνονται". Αντι να ειναι εξογκωμένα, είναι εσοχές. Υποθέτω 'εχει να κάνει με φυσική και με το τι συμβαίνει μέσα στο κελι, που ίσως δημιουργεί αρνητική πίεση. Κάποια στιγμή τρυπούν και εκεί πλεον τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.

Βλέπουμε λοιπόν διάσπαρτο γόνο, με "βαθουλωμένα καπάκια" και σε μερικά τρύπες.

Οι προνυμφες μεταμορφώνονται σε μια καφέ υγρή μάζα που αν την ακουμπήσεις με ενα ξυλάκι δημιουργεί μια χαρακτηριστική κλωστή- ίνα και μετά απο λίγες μέρες ξεραίνονται σχηματίζοντας μια μεμβράνη γνωστή σαν λέπι που είναι και η απόλυτη εστία μόλυνσης. Στην προσπάθεια τους να την απομακρύνουν οι εργάτριες μεταφέρουν το βακτήριο παντού.

Όταν ανοίξεις ένα κελί και τραβήξεις έξω με ένα ξυλάκι τη νεκρή προνύμφη, εκτός απο την χαρακτηριστικά άσχημη οσμή, βλέπεις οτι αυτή έχει μετατραπέι σε ένα καφέ κολώδες υγρό, όπως στο video που ακολουθεί

oι Mέλισσες στο Gotham City

Σύμφωνα με κάποιον αστικό μύθο, στην Νεα Υόρκη του 1970, ήταν της μόδας να έχεις κροκόδειλους για pet σε ενυδρεία. Οταν αυτοι μεγάλωναν αρκετά κάποιοι απο τους ιδιοκτήτες τους μή μπορώντας να τους συντηρήσουν τους έριχναν στη λεκάνη και τραβούσαν το καζανάκι. Υποτίθεται λοιπόν οτι καποιοι επιβίωσαν, μεταλαχθηκαν και σήμερα ζουν τυφλοί μέσα στο δαιδαλώδες δίκτυο υπονόμων τρώγοντας αρουραίους και ότι αλλο ζωντανό κυκλοφορεί.

Kατι τέτοια πρέπει να επηρεάζουν τους Αμερικανούς και βγάζουν κάτι μυστήριες διατάξεις οπως αυτή που λέει οτι η μελισσοκομία στην Νέα Υόρκη είναι παράνομη. Υπόκειται σε κάποιον νόμο περι εμπορίας εκτροφής και διατήρησης δηλητηριωδών εντόμων...

Το αποτέλεσμα ειναι να υπάρχει κίνημα μελισσοκόμων που θέλουν να έχουν μελίσσια σε ταράτσες και αυλές και το κάνουν κρυφά. Οι μελισσοκόμοι του Gotham city (οπως αυτο αποκαλούνται) έχουν για έμβλημα μια πειρατική σημαία με κεφάλι μέλισσας αντι νεκροκεφαλή και ξέστρο και βούρτσα χιαστή απο κάτω. Ζητούν με χιούμορ να νομιμοποιηθεί η μελισσοκομία και νομίζω θα το καταφέρουν.

Στην αντιδιαμετρικά αντίθετη θέση οι Καναδοί και το ξενοδοχείο Fairmont Royal York Hotel, που όπως μας έλεγε παλίοτερα ο Σπύρος, έχουν βάλει μελίσσια στο roof garden, προς αυξηση πελατών και βελτίωση υπηρεσιών!

Στείλτε ένα μήνυμα συμπαράστασης στους Νεουρκέζους εδώ gothamcitybees.com/
ώστε να μπορέσουν να επικονιάσουν τα φυτά της πόλης τους και θυμηθείτε:
Ειναι επιστημονικά αποδεδειγμένο οτι το αστικό μέλι είναι καλό και οι αστικές μέλισσες πιο ανθεκτικές!

Ευχαριστώ τον Σπύρο και το Δημήτρη για τις πληροφορίες και κλεινω με δυο φωτογραφίες απο μέλισσα που φορώνει τα ποδαράκια της με πολύτιμα για αυτήν πράγματα.. σε μια ταράτσα :D

Σερσένια - τέλος

Δεν έχω καθαρίσει ακόμα 100% με τα σερσένια. Πάντως η συμβουλή με τη βενζίνη ήταν μακράν η καλύτερη. Νόμιζα οτι ειναι σχήμα λόγου το "ακαριαίος θάνατος" που μου είπαν οι glam και θεοδόσης, αλλα τελίκα δεν ήταν υπερβολή. Πήγα κι εγω την πρώτη μέρα ντυμένος με πανοπλία να δώ τι θα κάνω. Μεχρι και μπουφάν φόρεσα. Τελικά η βενζίνη που ρέει μεσα στην τρύπα και ενα κλείσιμο με χαρτί επίσης ποτισμένο με βενζίνη έκανε δουλεία.

Το μόνο ζήτημα ειναι ότι (ω τι περίεργο) δεν ήταν ουτε δυο οι φωλιές. Βρήκα σε απόσταση αναπνοής και μια τρίτη. Ετσι εχουμε μια δεν την έχουμε καταστρέψει ακόμα. Ενα πράγμα που έπιασε ήταν ότι μεχρι να τα οργανώσω αυτα προσπάθησαν να κερδίσω χρόνο με τον κηρόσκωρο. Δηλαδή τίναξα τα προβληματικά απο το σκώρο πλαισια κοντα στη φωλια των σερσενιών.

Οι καμπιες τα κουκούλια και τα ελαχιστα μέλια απασχόλησαν το στρατό των σερσενιών για ενα απόγευμα με αποτέλεσμα να επιτιθονται λιγότερα στα μελισσία. (αφου είχαν ετοιμη την τροφή μπροστά τους.) Αυτο το λουκούλλειο γέυμα βέβαια ηταν το τελευταίο του γιατι το ίδιο βράδυ κατέστρεψα τη συγκεκριμένη φωλια. Αυτο που επίσης με εντυπωσίασε είναι το γεγονός οτι ενω κατάφερα και την εφραξα τελείως (όχι όμως με τον ασβέστη που τον ξετρύπισαν σε μια νύχτα) ακόμα και τώρα αραιά και πού μπορείς να δεις σερσένια να πλησιάζουν και να κάθονται λίγη ώρα εκει που ήταν παλια οι είσοδοι.

Δυο πράγματα καταλαβαίνω έγω. Ειτε οτι τα σεσρενια μπορει να κανουν περισσότερο απο δυο μέρες να γυρίσουν στη φωλια (και να μάθουν τα μαντάτα) έιτε (αυτο θα ηταν το πιο περίεργο) οτι κανουν ανταλλαγές πληθυσμών φωλιές που ειναι τοσο κοντα η μια στην αλλη (μιλαμε για 3-4 μέτρα)

Το βιντεο αυτό ειναι γυρισμένο στην πρώτη φωλιά. Εχει δυο εισόδους και μετα την πρώτη απόπειρα που εκανα να τη θαψω με ασβέστη απέκτησε 3.

Χαρακτηριστικό για να καταλαβει κανεις το μέγεθος της φωλιάς, είναι να δει το ύλικο (πέτρες και χαλίκια) που έχουν βγάλει έξω τα σερσένια για να σκάψουν την τρύπα

Το βιντεο δεν ειναι καλό γιατι ειναι τραβηγμένο απρόσεκτα μεσα σε πανικο, αφου ταυτόχρονα (εχω απλα αφήσει τη μηχανή) κανω αλλες 10 δουλειες. Εχει όμως πλάκα γιατι περνάνε κάποια ελικόπτερα και συνδυάζοντας την εικόνα με τον ήχο δίνει αλλες εντυπώσεις.

Kάμερα μέσα στο μελίσι. Η νέα βασίλισα

Οι τελευταίες μέρες δεν μου αφήνουν πολύ ελεύθερο χρόνο. Επιτέλους όμως έκανα μια μικρή επεξεργασία στο video που γύριζα μέσα στην κυψέλη και είναι ετοιμο. Δεν ειναι ακριβώς αυτο που ήθελα να κάνω αλλα καλύπτει το γεγονός.
Είχαμε μείνει στο σημείο που κατέγραφα καθημερινά ένα βασιλικό κελί. Πραγματι λοιπόν κατέγραψα το άνοιγμα του αλλα όχι όπως περίμενα.
Κάποιο άλλο κελί ανοιξε νωρίτερα. Η νεα βασίλισα που γεννήθηκε πέρασε απο όλα τα κλειστα κελια και θανάτωσε ή προσταξε τη θανάτωση όλων των "ανταγωνιστριών" της. Ειναι κατι σαν τον highlander για οσους τον θυμούνται... Πρεπει να μείνει ένας.

Ετσι λοιπόν καταγράφηκε η θανάτωση της μιας βασίλισσας απο την αλλη. όλο το video είναι εδώ.

Επειδή όμως πολλοι με ρώταγαν πως μπορούσαν να δούν τα προηγόυμενα καρέ καρέ, έκανα για το συγκεκριμένο και αυτη την εφαρμογή.

Είναι λίγο βαρύ μέχρι να φορτώσει τις πρώτες εικόνες, αλλα μετά νομίζω παίζει κανονικά.

Με την ευκαιρία του post να πω και πολλους χαιρετισμούς και ευχές για ανάκαμψη στον φίλο μου τον Λάμπρο, που το όμορφο πευκοδάσος τους δοκιμάστηκε απο τις φωτιές προσφατα.

τρείς μέρες λήψη

Είχαμε μείνει στο σημείο που άρχισα να βιντεοσκοπώ το βασιλικό κελί. Στο βιντεο που ακολουθει εχω συνδέσει τις λήψεις 3 ημερών. Οί λήψεις ξεκινούν στις 8 με 9 το πρωί και λογικά κρατούν μεχρι τις 12 με μια το μεσημέρι. Αυτο που έχει ενδιαφέρον ειναι οτι το πρωί οι μέλισσες πανω στο πλαίσιο ειναι πολύ περισσότερες. Προφανως με την πάροδο του χρόνου κάποιες βγαίνουν κι εξω για δουλείες.

Η λήψη αυτή τη φορά ειναι από τα πλάγια.Το βασιλικό κελί είναι περίπου στο κέντρο της λήψης

To oρφανό μελίσσι

Δεν έχει αξία να δείξω πόσα video τράβηξα αυτές τις μέρες μέσα στην κυψέλη μέχρι να καταλάβω για πιο λόγο δεν έχτιζε το μελισσι. Ακόμα και όταν βρήκα μέσα βασιλικα κελιά, αντι να καταλάβω οτι το μελισσι ειχε ορφανεψει, νομιζα οτι παει για σμηνουργία!

Μπλοκαρα εντελώς. Μα ειναι λεω δυνατόν? Ειναι μικρό, ειναι μια νεα παραφυαδα, το ταιζω το προσέχω το φροντίζω και δεν μεγαλώνει. Εχει τόσον κενο χώρο και δεν χτίζει. Τωρα θέλει και να σμηνουργίσει! Μετα, ξέχασα οτι βρηκα κελια και θυμόμουνα μονο την πληροφορία οτι το μελισσι θέλει να φυγει! Λες ρε να φταιει αυτη η περίεργη κυψέλη? Μήπως το ενοχλεί?
Μέχρι και τηλεφωνα πήρα για συμπαράσταση...

Εκει καπου συνήλθα.

Προφανως και σε καποιο χειρισμό το μελισσι έχασε (η του έχασα) τη βασίλισσα, προφανώς και τα κελια ηταν βασιλικα κελια αντικαταστάσεως και προφανώς ένα ορφανό μελίσσι δεν χτίζει.

Το καλό ειναι οτι ειχα αλλο ενα ορφανό στο βουνό, στο οποίο νωρίτερα ειχα βαλει αυγό μερας απο άλλο μελισσι. Του πήγα λοιπόν μέσα σε 20 λεπτα ένα βασιλικό κελι απο εδω και του το τοποθέτησα στο κέντρο. (οποτε, κατι καναμε εδώ)
Επίσης γυρισα ένα πλαισιο με ενα κελι προς την κάμερα και αρχισα να φωτογραφίζω αυτό καθημερινα... (οποτε κι εδώ κατι καναμε)
Να λοιπόν το πρώτο video:

Το κελί ειναι στο πανω μέρος της ληψης περίπου στο κέντρο (ειναι η πρωτη λήψη, μετα κάδραρα καλύτερα)

Δεξιά του εχει αρκετο κλειστό εργατικό γόνο και ενα, δύο κηφηνοκελια. Καποιες εργατριες βρίσκονται συνεχώς πανω του και προφανώς το περιποιούνται.

μέλισσες στο vimeo

Πράγματι μετα απο συμβουλή του ggia,έκανα ενα νεο account στο vimeo. Τα video μου λοιπον προς το παρον θα τα αναιβάζω έδω. Η ποιότητα είναι όντως καλύτερη και φαινεται αν συγκρίνει κανεις αυτο το video με το προηγούμενο.
Τhanks ggia!

μελισσες στο youtube

Λοιπόν το youtube με εχει κουρασει πόλυ αυτες τις μέρες. Προσαπθω συνέχεια να ανεβάσω το video που ελεγα στο προηγούμενο post και δεν γινετε.
Τελικα τα κατάφερα σήμερα, αλλα η ποιότητα ειναι χαλια! Το αυθεντικό ειναι πολύ καλύτερο. Τελος πάντων το αφήνω προς το παρόν έτσι (βεβαια ο πατέρας μου λεει οτι τίποτα δεν ειναι μονιμότερο απο το προσωρινό).

Θα το αντικαταστήσω μόλις βρω λύση με το θέμα της ποιότητας. Παντως το τελευταίο video που έχω βγαλει, εχει αρκετό ενδιαφέρον και θα το κανω upload με διαφορετικό τρόπο για να αποζημιώσω τους αναγνώστες του blog :D

Camera in hive 3

Το μελίσσι με την κάμερα στο εσωτερικό του, ακόμα και μετά απο έντονη τροφοδοσία δεν έλεγε να χτίσει. Ετσι τα timlepase videos δεν ειχαν και ιδιεταιρο ενδιαφέρον. Απο τη "γνωστή" τρυπίτσα στην στο πλαίσιο που ειχα σε πρώτο πλάνο, έβλεπα όπως ξαναέγραψα μια αλφα κινητικότητα. Αποφάσισα λοιπόν να ανακαταίψω πάλι τα πλαίσια. Εβαλα το άχτιστο μια θέση πιο μέσα και έφερα αυτο που απασχολόυσε πιο πολύ πληθυσμό έξω, μπροστα στην κάμερα. Κάποιοι ίσως σπεύσουν να πουν οτι πράγματι, το άχτιστο πλαισιο δεν πρεπει να μπαινει στην ακρη αλλα τουλάχιστον μια θέση μέσα.

Θυμίζω όμως οτι στόχος μου δεν είναι η πρόοδος του μελισσιού, αλλά η ληψη. Γιαυτό ειχα αφήσει το αχτιστο στην άκρη, για να το φωτογραφίζω. Η νεα λήψη έδειξε τα εξής.
Oι εργάτριες έβαζαν το σιρόπι στα πλαίσια (πραγμα που κανονικά δεν θέλουμε).
Θυμίζω οτι οι λήψεις γινονται με συχνότητα μια ανα 30 δευτερα και βλέπουμε καποιες εργάτριες να ειναι στην ίδια θέση για 4-5 λήψεις. Αυτο σημαίνει οτι εχουν μεινει στην ιδια θεση για πανω απο δυο τρια λεπτα.

Καποιες καθονται ακίνητες (δεν ξέρω τι κανουν) Αλλες κινουν τα φτερά τους και αλλες δουλεύουν μέσα σε κελιά. Πάντως το αποτελεσμα δεν ειναι το αναμενόμενο. Αλλα πραγματα περιμενα να βντεοσκοπίσω.

(το video θα ειναι online σε λίγο)

Φωτογράφιση στο εσωτερικό της κυψέλης

Από καιρό με προβλημάτιζε η ιδέα του πως να φωτογραφίσω μέλισσες μέσα στην κυψέλη χωρίς να τις ενοχλώ και να με ενοχλούν. Αν είσαι εσύ έξω κι αυτές μέσα οι φωτογραφίες δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η λύση λοιπόν δεν είναι δύσκολη. Βάζεις τη μηχανή μέσα.
Ε για να το υλοποιήσω αυτό πέρασε πολύς καιρός. Μοναδική ευκαιρία αποτέλεσε η δημιουργία μιας παραφυάδας. Την έκοψα από ενα μελισσι του Υμηττού και την έφερα στην ταράτσα μου. Την μετέφερα όμως σε αυτο το προχειρο τερατούργημα.

Μια κυψέλη που έφτιαξα απο μπλε φελιζόλ (δεν ενδείκνυται για κυψέλες) ενα κομμάτι σπασμένο γυαλί και μια κινητή βάση και καπάκι αυστραλιανού τύπου.

Η κυψέλη αν και ετοιμόρροπη μοιαζει με τις γνωστες. Το τζάμι ειναι απο τη μερια που δεν τη χτυπά ο ήλιος για να μη γίνει θερμοκήπιο και εξυπηρετεί τη επίτευξη καλού φωτισμού στο εσωτερικό. Η μηχανη μπαινει μέσα στο χώρο που αφήνουν τα πλαίσια (εχει μονο 5 μέσα ενω χωραει 10)

Η ρύθμιση ειναι μια φώτο ανα 30 δεύτερα. Το αποτέλεσμα το είδατε στο προηγούμενο post.
Oπως όμως είπα, δεν εχτιζε το μελισι. Οχι τίποτε αλλο αλλα αυτος ηταν και αντικειμενικός σκοπός. Να καταγράψω την ανάπτυξη. Αφου λοιπον δεν προχωρούσε αυτο , προχώρησα εγω.

Τροφοδοσία.

Αν εσυ φιλε μου δινεις καθε μερα πλανα απο ενα πλαισιο με μια τρύπα στη μεση, εγω θα σου δώσω ζαχαρόνερο, για να σε πεισω οτι εξω εχει τροφή και να αρχισεις να φτιαχνεις χώρους αποθήκευσης.

Το πιατάκι του γνωστου βενζινάδικου πήρε φωτια. Το ειχα συνέχεια στην οροφή και του έβαζα καθε μέρα απο καμια 100αρια ml τροφή. Μαλιστα για να μην πνίγονται στο μείγμα, εβαλα και σαν ραμπες δυο κομμάτια κερί που εχα πρόχειρα, κατα την πρωτη τροφοδοσία και όπως βλέπετε τα διακόσμησαν και αυτα..

Μονο αυτά όμως... Να χτίσουν δεν ήθελαν οι κυρίες. Νεος τροφοδότης λοιπον, μεγαλύτερος. ελαβε δράση. Ενα ταπεράκι με δυο αναποδογυρισμένα καπάκια στο ρόλο ραμπών

Την πρώτη μέρα φωτογραφισα την κατανάλωση της τροφής. Την έπαιρναν ταχύτατα!
Eνδιαφέρον έχει το γεγονός οτι στην αρχή, "τραβούν" την τροφή αργά και μετά έρχονται όλες μαζί. Η στάθμη κατεβαίνει εντυπωσιακά γρήγορα.

Κριμα που καθε μέρα οι μπαταρίες τελέιωναν κατα τη μία και εγώ έπρεπε να φορτίσω ξανα τη νύχτα για να βάλω τη μήχανή την επόμενη. Ετσι έχουμε πάντα μόνο πρωινά πλανα.

timelapse video - κανοντας τον Big Brother στα μελισια μου

Εδώ και καιρό είχα μια ιδέα σχετικά με το πώς να βγάλω video μέσα σε μια κυψέλη. Ηρθε ο καιρός να υλοποιηθεί η ιδέα και έφτιαξα μια πατέντα ώστε να έχω μια κυψέλη που φωτίζεται μεν απο ηλιακό φως στο εσωτερικό, αλλά αυτό να μην την ενοχλεί.
Θα το αναπτύξω λίγο τις επόμενες μέρες. Προς το παρόν δημοσιεύω αυτό το video.

Eιναι ουσιαστικά ενα timelapse video (κακής ποιότητας), που δεν εχει πετύχει και πολύ αλλα έχει ενδιαφέρον. Η αρχική ιδέα ήταν να βάλω μια κερήθρα στην κυψέλη και να φωτογραφίζω το χτίσιμο της ανα 30 δεύτερα. Αυτο που βλέπετε εσείς ειναι το αποτέλεσμα του αθροίσματος των εικόνων που τραβήχτηκαν σε ενα πρωινό.
Για να έχω καλά αποτελέσματα στο χτίσιμο, τροφοδοτούσα συνέχως με σιρόπι. Δεν με νοιαζει να παρω μέλι αλλα με νοιαζει να εχω σημαντική κινητηκότητα ώστε να την καταγραψω στο βίντεο.

Αυτό λοιπον είναι ένα απο τα πρωτα βίντεο.

Με έκπληξη ανακάλυψα οτι ειχα το προβλημα που περιέγραφα στο προηγούμενο post. To μελίσσι δεν έχτιζε παρά τις ιδανικές κατα τη γνώμη μου συνθήκες που ειχα δημιουργήσει. Παρατήρησα όμως πίσω απο την τρυπίτσα που βλέπουμε στο κέντρο περίπου, καθώς και στο κάτω μέρος του πλαισίου, οτι πίσω απο την αχτιστη κερήθρα που παρεμβάλεται γίνετε "πάρτυ". Οπότε να είστε προς αναμονή του επόμενου video. Αυτο βέβαια εινα πίο ξεκάθαρο στο αυθέντικό video - βλεπεις το youtube συμπιέζει πολύ - αλλα τι να κάνεις...

Δεν θα ειναι ακριβώς bigbrother. Δεν θα ψηφίσετε για το ποια εργάτρια θα φύγει (αν και παίζει να βγαζα λεφτά έτσι) Παρόλα αυτά πιστευω οτι θα σας φανει ενδιαφέρον και θα συνεχιστεί για λίγο καιρό.

Tι τραβάμε κι εμεις οι ξεροκέφαλοι.

Ηθελα να κανω ενα post για τους τροφοδοτες οροφης (μαλιστα το εχω ξεκινησει) αλλα με προλαβαν τα γεγονοτα κι ετσι θα το δημοσιευσω μετα απο αυτο. Ετσι αν κάποιος εχει άγνωστες λέξεις, ας κανει υπομονή η ας ρωτησει και θα τις απαντησω στο επόμενο post.

Πολυ συχνα ο πατερας μου στη ροη του λογου χρησιμοποιεί παροιμίες. Μαλιστα ειναι καπως εκνευριστικός ο τροπος χρησης τους, γιατι ξερει τόσες, ώστε να εχει μια για καθε περίπτωση, αναλογα βεβαια με το τι συμφέρει εκείνον.

Πχ. αν βιαζεσαι να κανεις κατι που εκεινος δεν το βιαζετε, θα σου πει οτι οποιος βιαζεται σκονταφει. Αν ομως βιαζεται εκεινος να κανει κατι που εσυ θες να καθυστερήσεις, θα σου πει το γοργόν και χάριν εχει.

Μιας και με ειχε προειδοποιήσει για το χτεσινο μου πάθημα, λοιπον, τιμής ένεκεν, θα ξεκινησω κι εγω με μια παροιμία. Όποιος δεν εχει μυαλό, εχει πόδια.

Χτες λοιπον με τα απο ενα πολυ εντονο, κουραστικο και δραστηριο πρωινο(την ειδα στα γεραματα να κανω και extreme sports) πηγα στην Ερετρια να δω τι κανουν τα μελισσια. Πηρα μαζι μου και 4, 5 λίτρα σιροπι ενα προς ενα για να κανω και μια διεγερτικη τροφοδοσια στα 8 μελισσια που εχω τώρα εκει. Τσεκαρω τα μελίσια ,κoτσαρω και τους τροφοδοτες οροφης, τους βαζω απο λιγο σιροπακι και αρχιζω να μαζευω για να φυγω.

Ειχα όμως αφήσει ενα φρεσκοτρυγημενο πλαισιο σε ενα σημειο στο σπιτι. Ειχε πανω υπολείμματα μελιου και οι μελισσες εδειξαν ενδιαφερον και αρχισαν να τρωνε απο αυτο. Για καλή μου τυχη μου φάνηκε ενδιαφέρον και αρχισα να το φωτογραφίζω (πριν το βαλω στο ψυγειο για συντήρηση, εναντίον του κηρόσκωρου [ σκώρος 1 και 2]). Αυτο μου πήρε αρκετη ώρα καθως οι φωτογραφίες έβγαιναν καλες και με απορρόφησαν πλήρως.

Μετά απο ώρα λοιπόν και αφου μπηκα παλι στη διαδικασια να μαζευω για να φύγω, ανακαλυψα το εξης.

Οπως ελεγε κι ο πατερας μου:
Aυτοι οι τροφοδοτες ειναι αχρηστοι! Ειναι για πεταμα θα εχουν σιγορα διαρροή. Δεν τον ακουσα ομως... κι ενω συνηθως τους δοκιμαζω λιγη ωρα πριν με νερό, εκτος κυψέλης, αυτη τη φορα τους εβαλα κατευθειαν και ειχαν πραγματι διαρροη. Το σιροπι ετρεξε εξω και οι μελισσες αρχισαν να μαζευονται για να φανε.

πρώτα λίγες...

μετά περισσότερες...

Στην αρχη, αντι να κανω κατι γιαυτο εβγαζα κι αλλες φωτογραφιες. Συντομα ομως ανακλαυψα οτι το πραμα ήταν σοβάρό.

Εκει σταμάτησαν και οι φωτογραφίες!

Επρεπε να δρασω γρήγορα. Ειχε ξεκινησει λεηλασια... (εδω καπου οι συναδελφοι με μουτζώνουν)

Τι σημαινει αυτο. Η διαρροη του σιροπιου προκαλεσε κι αλλες μελισσες εκτος κυψέλης.

Οι μελισσες που ερχοντουσαν να παρουν το σιροπι αντιμετωπίζονταν σαν εισβολεις απο τις μελισσες που κατοικουσαν στην κυψέλη με το διαρρέον σιρόπι. Αριχζει το ξύλο και η μαχη. Οι μελισσες που πεφτουν νεκρες ομως ειναι δικες μου! ειτε εισβολεις ειτε θιγομενες, ειναι ολες δικες μου! Πολυ χειροτερα αν η μαχη πηγαινε εναντιον των θιγόμενων, τοτε τιποτα δε θα σταματουσε τους εισβολεις να μπουν μεσα στην κυψέλη και να κλεψουν ολο τις το περιεχόμενο σκοτωνοντας τους υπερασπιστες της. Η λεηλασια ειναι εφιαλτης για το μελισσοκομο. Ασε που σε καθε περιπτωση ακομα και αν τα δικα σου μελισσια λεηλατησουν ενα ξενο και το νικήσουν, θα μιλάμε για μια Πυρείο νίκη.

Ουτε για τα ξενα μελισσια λοιπον επιδιώκεις λεηλασια.

Τελικα αποφάσισα να ξανανοιξω τα μελισσια. Πηρα πισω τους τροφοδοτες κι εχυσα το σιρόπι μακρια. Σκουπισα με βρεμένο σφουγαρι τις κυψέλες ώστε να μην εχουν υπολείμματα ζάχαρης και να προκαλουν πάλι ξενες μελισσες. Εκατσα εκει μεχρι μια ευλογη ώρα, ώστε να σκοτινιάσει και να μαζευτουν πισω στις φωλιες τους. Παράλληλα έριχνα καπνο στις μελισσες οπου συγκεντρωνοντουσαν για να φανε απο την τροφη. Ετσι επεστρεφαν στις δικές τους κυψέλες χωρίς να μεταδίδουν την πληροφορία οτι βρηκαν τροφη και απέτρεπα αλλη μια επιθεση.

Με λίγα λόγια μου βγηκε ελαφρωσ η πιστη μονο και μονο επειδη δεν τεσταρα οτι οι εν λόγω τροφοδότες εχαναν πριν τους χρησιμοποιήσω.

ακόμα και μετα το καθάρισμα και αφαίρεση του τροφοδότη, εβρισκαν τροφη στην κυψέλη...

Πιστευω τα ψιλοκαταφερα γιατι οταν αριχσε να σκοτεινιάζει μαζεύτηκαν και λογικα μεχρι το πρωι θα ειχαν εξατμιστει και τα τελευταια δειγματα σιροπιου... Αυριο παω σε ενα γνωστό μαγαζι να δω τι αλλο υπαρχει σε τροφοδότη γιατι δεν παιζει να το ξαναπάθω...

To ξέστρο

Ενα πράγμα για το οποίο δεν έτυχε να γράψω ποτέ ειναι το ξέστρο. Οι μελισσοκόμοι το θεωρούν αυτονόητο. Οι ερασιτέχνες όμως και οι μη μυημένοι αναγνώστες του blog, το αγνοούν. Οχι τίποτε αλλο αλλα ειναι το πιο σημαντικό ίσως εργαλείο του μελισσοκόμου. Ουσιαστικά ειναι το χέρι του.

Το ξέστρο λοιπον ειναι ενα μεταλλικό εργαλείο με το οποιο ο μελισσοκόμος κανει της δουλείες του στην κυψέλη.

Η μια μερια του ειναι κοφτερή (οχι οσο ενα μαχαίρι, αλλα κοφτερη)

Με αυτή ανοιγουμε την κυψέλη βαζοντας το αναμεσα στο καπακι και το κυρίως σώμα, το λεγόμενο πάτωμα. Πιέζοντας το σα μοχλό την ανοίγουμε. Οι μελισσες κολλάνε το καπακι με το πάτωμα με πρόπολη, oποτε αν δεν εχεις το ξέστρο δεν μπορεις να την ανοιξεις. Μαλιστα το κόλημα ειναι συνηθως τόσο δυνατό, που προσωπικα χρησιμοποιώ πρωτα μια σπάτουλα, που ειναι πιο λεπτη, ωστε να ανοιξω δρόμο και μετα βάζω το ξέστρο.

Με την κοφερή μερια καθαρίζεις και τα κεριά απο σημεια που δεν θα ήθελες να υπάρχουν.

Επισης το ξεστρο χρησιμεύει για μικροξυλοργικές εργασίες πανω στην κυψέλη. Εχει συνηθως μια οπή σαν αυτη του σκεπαρνιού, ωστε να ξεκαρφώνεις ανεπιθύμητες πρόκες απο την κυψέλη σου.

Αλλα εχουν ενσωματωμένα σφυράκια.

Η κυριότερη όμως δουλεία του ειναι να σε βοηθά να ξεχωρίζεις και να σηκώνεις τα πλαίσια απο την κυψέλη. Και τα τρια εικονιζόμενα ξεστρα ειναι πάντα μαζί μου όταν πηγαίνω στα μελισσια. Δεν ξερω γιατι τα κουβαλώ όμως αφου με κριτήριο την τελευταια εργασία, το ανασήκωμα δηλαδη των πλαισίων, θεωρώ καλύτερο ξέστρο αυτο:

H προεξοχή που εχει στη βάση του ειναι ειδικα σχεδιασμένη για να σηκώνεις το πλαίσιο πανεύκολα.

Μαλιστα παλιότερα ειχα ανεβάσει και σχετικό βιντεο.

Αποτέλεσμα της εργασίας ειναι να λερώνονται τα εργαλεία απο την πρόπολη και τα κερια.

Σπανια τα καθαρίζω, αλλα σε περίπτωση που καποιος ειναι πιο νοικοκύρης και ενδιαφέρεται, ο καθαρισμός του μελιού ειναι πανευκολος με νερο και της πρόπολης με οινόπνευμα. Τα δικά μου συνήθως εχουν τόση πρόπολη πάνω τους, που όταν τα αφήνω 10 λεπτά απο τα χέρια μου προσκαλούν μελισσες για να "κλεψουν" απο πάνω τους τα κομάτια που έχουν μεινει...

υ.γ. να θυμίσω οτι οποιος διαβάζει τα posts απο rss reader δεν μπορει να δει ολοκληρωμένο το post αφου τα πιο πολλα απο αυτά δεν διαβάζουν flash και δεν θα μπορουν να δουν τα σχεδιαγράμματα και πιθανότα τα video

Pollen Nation μια ταινία για μελισσοκόμους... (και οχι μόνο)

Το Pollen Nation ειναι μια ταινια που κατατάσσεται καπου αναμεσα στα road movies και τα ντοκιμαντέρ. Ακολουθει εναν (απο τους χιλιάδες) αμερικανο μελισσκομο που ασκει νομαδική μελισσοκομία, στο ταξίδι του απο τη Μινεσότα στην Καλιφόρνια. Απο το trailer και μονο βλεπει κανεις (παρα τα 1000 ελαττώματα τους όσον άφορα τη χρήση αντιβιωτικών και φαρμάκων) πόσο αλλου ειναι η μελισσοκομια στην αμερική.Υπερβολικοί σε όλα, με τεραστια φορτηγα, τεράστιες, μαγικές εκτάσεις για να στησεις τα χιλιαδες σμηνη σου και τρομερη οργάνωση μεταξύ μελισσοκόμων και αγροτών με σκοπο την επικονίαση των φυτων απο τις μέλισσες.

Φαινετε πολυ ενδιαφέρον και δειχνει και τη σταση των ιδιων των μελισσοκόμων στο ccd. (colony colapse disorder). H ταινία ειναι των Singeli Agnew και Joshua Fisher
Το site της ειναι εδώ www.pollennationthemovie.com/ και το trailer της αυτό.

376

O τυφλός μελισσοκόμος Bryce Hooten

Ο Bryce Hooten ήταν ενας αγρότης στη Νεα Ζηλανδία. Πριν 18 χρόνια είχε ενα ατυχημα που του κόστισε ενα ματι. Σε ανύποπτο χρόνο, κατι μεταλικο τον χύπησε, ισως και σφαιρα και το αποτέλεσμα ηταν μοιραίο. Ενω αντιμετώπισε ψύχραιμα και με χιουμορ την ατυχια του, 10 μηνες μετα, σε ενα δευτερο ατύχημα εχασε και το αλλο ματι του! Η προσπάθεια του να ανακάμψει δεν βοήθησε. Σε ελαχιστο χρονο μαζι με αλλες ατυχιες (μεχρι και το σπιτι του καήκε) επιασε οπως λέει κι ο ιδιος, τον πατο του πατου.

Η αποφαση του να ασχοληθει με τη μελισσοκομια μετα την τύφλωση του δεν βρηκε συμπαράσταση στην αρχή. Τελικα η αδερφη του τον βοήθησε δανείζοντας του 5,000 δολάρια που χρειαζόταν για να ξεκινήσει. Σημερα τρεχει μια τρομερα κερδοφόρα επιχείρηση, μέσω της όποιας εξαγει προϊόντα μελισσας ακόμα και στην Ιαπωνία. Επιθεωρει τα μελίσσια του με την αφη και γιαυτο λεει δεχεται πολλα τσιμπήματα στα χερια. Ξερει απο το βαρος των πλαισίων το περιεχομενο σε μέλι, απο τον ηχο των μελισσιων αν εχουν βασίλισσες η αν ειναι υγιή και απο το χάιδεμα των κερηθρων που εχουν γόνους κλπ. Φυσικα εχει και βοήθεια απο ανθρώπους που βλέπουν.

Το βιντεο ειναι εντυπωσιακό. Μου το εστειλε ο Σπύρος Σκαρέας (s.skareas @ gmail.com ) τον οποίο ευχαριστώ πολύ και ειναι μια εκπομπή του disability tv με τιτλο Beekeeper Bryce


702. Σπυρο ευχαριστώ πολύ για το εξαιρετικό link

Vespa Crabro,γέννηση

Αυτο ειναι ενα video με τη γεννηση δυο Σερσενιων απο τη φωλια που περιγράφω στα ποηγόυμενα post. Τωρα κουρδίστικα και με τα video για τα καλα και με βλέπω να μπαινω σε νεα εξοδα. Εnjoy:



Xαρακτηριστικό είναι οτι μετα τη γεννηση τα νεα εντομα βγαζουν κατι απο την κοιλια τους (υποθετω κατι κακο που κρατουσαν μεσα τους οσον καιρό κρατησε η μεταμόρφωση τους σε ακαιρεο εντομο μεσα στο κελι)

Το κοματι ειναι APHEXTWIN το widowlicker

Οι θορυβώδεις προνύμφες headbangers και "ανάποδος" βασιλικός πολτός

Οι προνύμφες στη φωλιά που περιέγραφα στα προηγουμενα post ειναι εξαιρετικά δραστήριες. Kαι όπως τα κελία που τις φιλοξενούν, ειναι κι αυτες τεράστιες.

Η διαδικασία διατροφής τους (όπως περιέγραφα και στο post για το σκεύασμα VAAM) διαφέρει απο αυτη των μελισσών. Οι ενήλικες εργάτριες φέρνουν πρωτεΐνες που εχουν μαζεψει σκοτώνοντας αλλα εντομα ή και πιο μεγάλους οργανισμους ή εχουν συλλέξει απο πτώματα και αλλα.

Τις επεξεργάζονται σε ενα βαθμο και ταιζουν με τον πολτο τους τις προνύμφες.Αυτες σε αντάλλαγμα επιστρέφουν κατι που παράγουν αυτες κατι σαν τον βασιλικό πολτο της μέλισσας και ταΐζουν με αυτο τις εργάτριες. Αυτη η ανταλλαγή αφήνει χορτάτες τις σφηκες σε όλα τα σταδια της ζωής τους.
Οι προνύμφες κάνουν μια έντονη κίνηση μπρος πισω και τριβουν τα σαγόνια τους πανω στα τοιχώματα του κελιου του. Δηλωνουν ετσι την πεινα τους κανοντας εναν εντονο θόρυβο. Οσο πιο πολυ πεινάνε τοσο πιο εντονο ειναι αυτο.
Ειναι φανερο οτι στη φωλια αυτη αφου όλα τα ενήλικα έντομα ηταν νέκρα, δεν υπήρχε κάποιος να κανει την τροφο. Η πείνα θέριζε... οι προνύμφες χτυπιοντουσαν μεσα στα κελια κάνοντας ενα ανατριχιαστικό "κριτσι κριτσι"
" που δεν μπόρεσε να καταγράφει τόσο καλά στο βιντεο.

ΚQED (Public Broadcasting in San Francisco )

Στο ΚQED (Public Broadcasting in San Francisco ) γύρισαν ενα τηλεοπτικό με θεμα “Better Bees: Super Bee and Wild Bee.” Επίσης γύρισαν ενα video μονο για χρήση στο internet, με την ονομασία “Attract Native Bees to Your Garden”

περισσότερες, σχετικες με το γύρισμα φωτογραφίες, στο flikr

Μου έστειλαν λοιπόν ενα email (!) και μου πρότειναν να το βάλω στο blog, μιας ειναι κοινού ενδιαφέροντος.

Ειναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα βιντεο. Mπορει κανεις να δει ποσο σημαντική θεωρούν οι Αμερικάνοι αγρότες την επικονίαση και τις μέλισσες (σε αντίθεση με το Ελληνικό κράτος) όπως και το πόσο δημιουργικά χρησιμοποιούν οι άνθρωποι το internet. Ποσο φυσιολογικα και απλα λένε οτι υφίσταται ενα σοβαρό προβλημα, η Διαταραχή Κατάρρευσης Αποικίας (Colony Collapse Disorder) και πόσο απλα λένε οτι το θεμα ειναι ακομα υπο έρευνα (σε αντιθεση με τα Ελληνικα ΜΜΕ και sites που ανεφεραν πανικοβλητα και υστερικα παραπληροφορίες, οπως το οτι υπαρχουν κρουσματα στην Ελλαδα...) (σχετικό post)

Σημείωση: oταν λενε bees εννοούν τα πάντα. Boμβίνους, μπαμπουρες, όλα... η μέλισσα ειναι "honey bee"

Μrs McCarthy thank you very much for your interesting links :)

KQED

video 1

video 2

Φωκίδα Project. Tο τελος της αρχής...

Aυτο που έμενε λοιπόν στην τελευταία επίσκεψη στο χωριό ήταν να βαλω τα πλαίσια απο τις 5αρες κυψέλες στις 10αρες. Ετσι κι εγινε. Μαζί μου ο κολλητός φίλος μου ο Κώστας. Μονιμος κάτοικος του χωριού και επίδοξος μελισσοκόμος. Δεν υπήρχε περίπτωση να με αφησει να κανω το παραμικρό χωρίς να ειναι εκει να το δει. Εχει ηδη παραγγείλει να του παω δυο μελίσσια για να ξεκινισει κι αυτος.

Στην τράμπα έγιναν τα εξής:

Εβγαλα την μικρη κυψέλη στην ακρη. Εβαλα στη θεση της τη βαση και το πατωμα της δεκάρας. Μετέφερα όλα τα πλαισια απο την 5αρα στη 10αρα, προσθεσα ενα πλαίσιο με μελι που ειχα φέρει απο την Αθηνα και ενα άχτιστο σε περίπτωση που μεχρι την επόμενη φορα που θα παω (τον Αύγουστο) θελήσουν να χτίσουν. Στην 5αρα κυψέλη έμειναν μερικες 100αδες οικιακές μελισσες (σχετικό link) o οποίες έπρεπε να οδηγηθούν απο μας στην νεα κυψέλη. Τις τινάζω λοιπόν πανω απο τη νέα φωλια για να πεσουν μέσα. Προσθεσα ενα αλουμινένιο πιατακι στα πλαίσια το οποίο θα λειτουργήσει σαν αυτοσχέδιος τροφοδότης και θα γεμίσει με σιρόπι για τους λόγους που ανέφερα στα προηγούμενα post.

Mετα ο Κώστας έκανε ακριβώς τα ίδια για τη άλλη κυψέλη κι ετσι άσκησε για πρώτη φορα τα μελισσοκομικά του καθήκοντα. :)

Όλα αυτα ειναι καταγεγραμμένα στα βιντεο που ακολουθουν. Ειναι πολυ ερασιτεχνικά απομακρυσμένα και με κάκιστο ήχο γιατι η μηχανη δεν ειναι φτιαγμενη για κατι τετοιο. Ειναι όμως κάτι. Διαρκεια 16 λεπτα, όχι γιατι τοσο χρόνο πήρε η εργασια αλλα γιατι εξήγουσα στον Κώστα τι καναμε και γιατι.

Τέλος καλό όλα καλα.. τα μελισσια ειναι εκει που πρεπει και δειχνουν καπως έτσι:

Φρεσκοβαμμένα και με πρόσθετα τα καπακια με τις στεγες απο τις κυψέλες dadant του παππού.

Οχι γιατι θα χιονίσει σύντομα, αλλα για να συνηθίζουν το χρώμα τους και να ειναι και λίγο πιο δροσερές τη μέρα. Kαλή μας αρχή.

το ζουζουνι και η κοτα...

Σκηνικό ενα πιατο με αποφάγια νοστιμότατου κοτόπουλου με μυρωδικά σκορδάκια κλπ.
Πρωταγωνιστεί μια αδηφάγος σφήκα...

Στα τελευταία post έγιναν κανα δυο αναφορές σε κάποιες σφήκες. Για το αμέσως προηγούμενο είδος έλεγα οτι ειναι εχθρικό ώς προς τις μέλισσες. Στο ακόλουθο βιντεο και φωτογραφίες μπορει να γίνει κατανοητό πόσο πιο δυνατό ειναι αυτο το έντομο απο τη μέλισσα.

Δεν ειναι πολυ καλα τραβηγμένο αλλα δειχνει το εξής. Μετα το φαγητο μου ερχόταν ανα 2 λεπτα μια σφηκα και σε περίπου ενα λεπτο, (τοσο κρατα και το βιντεο) εκοβε ενα κομμάτι ισα με θώρακα της και έφευγε προς τη φωλια. Εκει προφανώς ταιζει αυτη τα μικρα και τα μικρα αυτη (σχετικό link)

Tι ελπίδα να εχει η μέλισσα μπροστά στο φανταστικό αυτο πλάσμα?

(για τους αναγνώστες αυτου του blog που μπερδευουν τη σφηκα με τη μελισσα: σχετικό link