Σύρμα!

Μια τελευταία ματιά στα μελίσσια της Αθήνας πριν φύγω για Πάσχα, έδειξε αυτό:

Οπότε μια νέα παραφυαδούλα θα γίνει σύντομα αντικείμενο μελέτης και φωτογραφιών...

Τώρα καλο Πασχα!

Tροφοδότης.

Παρεξηγημένο πράγμα η τροφοδοσία (οπως έχω πει και παλιότερα). Ομως οπως σε καθε περίπτωση κτηνοτροφίας και γεωργίας, ετσι κι εδω πρεπει να ταίζεις και τα ζωντανα σου. Ο βοσκος δεν παει τα αρνια για βοσκη όλο το χρόνο. Καποτε τους δινει και τροφή. Ο γεωργός δεν περιμενει τη βροχή, ποτίζει κιολας κλπ κλπ.

Τα μελισσια θα υποστούν καθε χρόνο μια ληστεία που τους κανει ο μελισσοκόμος (εγώ ειμαι αυτός). Πρεπει να εχουν και αυτα καποια τροφή για το χειμώνα αφου εμεις οι καλοθελητές τους βουταμε το μελι.

Το προβλημα αυτό λύνετε με το ζαχαροζύμαρο (οπως έχω πει και παλιότερα). και ετσι στη διαρκεια του χειμώνα υπάρχει τροφή Αλλα και άλλες εποχες που η τροφή ειναι άφθονη, πρεπει να τροφοδοτουμε για αλλους λογους (οπως έχω πει και παλιότερα...). Γενικα για να μην επαναλαμβάνομαι.. το αρθρο αυτο ειναι συνεχεια καποιου... που ειχα γραψει παλιοτερα.... oπότε ισως ειναι καλυτερα να διαβασετε πρώτα αυτό.
Για την τροφοδοσια λοιπον με σιροπι υπαρχουν διάφορες συσκευές - εργαλεια. Αλλοι προτιμουν πιατακια που απλα τα τοποθετουν στην κορυφη της κυψέλης.
Το κάνω συχνα αλλα καμια φορα δεν βολευει να ανοιγοκλείνεις συνεχεια μια κυψέλη μονο και μονο για τροφοδοσία.

Αλλοι χρησιμοποιούν δοχεία που λεγονται τροφοδότες πλαισια. Ειναι Ειδικα δοχεία που μοιαζουν στο σχήμα με πλαισια και μπαινουν μεσα στην κυψέλη αλλα επειδη καβατζώνουν τη θέση ενος πλαισιου, που ειναι χησιμο να υπάρχει παλι δεν τους προτιμώ.

Οι χειρότεροι και με διαφορα ειναι οι εξωτερικοι. Μοιαζουν με ταιστρες πουλιών και μπαινουν στην εισοδο. Οι μελισσες με το βγαινουν ερχονται αντιμετωπες με ενα τεραστιο γευμα. Το ιδιο ομως και οι γειτόνισες τους πραγμα που μπορει να οδηγισει σε μεγαλο καυγα για το ποιος θα πρωτο φαει με κακές συνεπειες γνωστες ως λεηλασία (θα το αναπτύξω άλλη φορα)
Νομιζω οτι η καλυτερη λυση ειναι οι ξυλινοι τροφοδότες οροφής.

Η αρχη λειτουργίας ειναι απλη. Ενα μεγαλο ξυλινο δοχείο που εφαρμόζει τελεια πανω στην ανοιχτη κυψέλη. Εκμεταλλευόμενο την αρχη συγκοινωνούντων δοχείων αφηνει την τορφή να περασει σε ενα περιοριεμενο χώρο που ειναι προσβάσιμος απο της μελισσες. Οι μελισσες διαχωρίζονται απο τον εξω κόσμο με μια σιτα.

Ετσι αφαιρώντας το καπακι, μπορεις να ριξεις μια κλεφτη ματια στα μελισσια σου χωρίς να τα πειραξεις ή σε πειράζουν και να προσθέσεις και την τροφή.

Οι ξύλινοι τροφοδοτες οροφης εχουν παραλαγες. Τοσο στην κατασκευή όσο και στην ποιότητα. Εχω αγοράσει τροφοδότη με 4,5 ευρω και τόσο αξιζε κιολας και εχω αγορασει και με 9 που επίσης δειχνει να ξίζει τα λεφτα του, Αυτο που έμαθα προσφατα ειναι οτι θελουν προσοχή. Με την παροδο των ετών μπορει να εχουν διαροές και οι συνεπειες ειναι τραγικές. Ενα πραγμα λοιπόν που κανω συνηθως πριν τη χρήση τους (εκτός απο την τελευταία φορα...) ειναι να τους γεμίζω με νερο και αφου τους αφήσω καμια δυο ωρίτσες να ξεκουραστούν να παρατηρω αν και εφόσον εχουν καμια διαρροούλα.

Αυτή μετα μπαλώνετε ευκολα με διαφορα υλικα (προσωπικά χρησιμοποιώ θερμοπίστολο) προσέχεις ομως να μην μπαλώνεις απο την εσωτερική μερια, εκει δηλαδη που ακουμπα η τροφή γιατι δεν ξέρεις αν το υλικο σου μπορει να εχει καποια επίπτωση στη μελίσσα. Προς επιβεβαίωση του τιτλου "τι τραβάμε και μεις οι ξεροκέφαλοι" θα πω οτι αγορασα χτες αλλους δυο τροφοδότες απλα τους πήρα απο αλλο κατάστημα. Σημερα θα τους τεστάρω και το ΣΚ του Πάσχα θα τους βαλω στα μελισσια του χωριου.Με λιγα λογια την κανουμε οποτε ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Tι τραβάμε κι εμεις οι ξεροκέφαλοι.

Ηθελα να κανω ενα post για τους τροφοδοτες οροφης (μαλιστα το εχω ξεκινησει) αλλα με προλαβαν τα γεγονοτα κι ετσι θα το δημοσιευσω μετα απο αυτο. Ετσι αν κάποιος εχει άγνωστες λέξεις, ας κανει υπομονή η ας ρωτησει και θα τις απαντησω στο επόμενο post.

Πολυ συχνα ο πατερας μου στη ροη του λογου χρησιμοποιεί παροιμίες. Μαλιστα ειναι καπως εκνευριστικός ο τροπος χρησης τους, γιατι ξερει τόσες, ώστε να εχει μια για καθε περίπτωση, αναλογα βεβαια με το τι συμφέρει εκείνον.

Πχ. αν βιαζεσαι να κανεις κατι που εκεινος δεν το βιαζετε, θα σου πει οτι οποιος βιαζεται σκονταφει. Αν ομως βιαζεται εκεινος να κανει κατι που εσυ θες να καθυστερήσεις, θα σου πει το γοργόν και χάριν εχει.

Μιας και με ειχε προειδοποιήσει για το χτεσινο μου πάθημα, λοιπον, τιμής ένεκεν, θα ξεκινησω κι εγω με μια παροιμία. Όποιος δεν εχει μυαλό, εχει πόδια.

Χτες λοιπον με τα απο ενα πολυ εντονο, κουραστικο και δραστηριο πρωινο(την ειδα στα γεραματα να κανω και extreme sports) πηγα στην Ερετρια να δω τι κανουν τα μελισσια. Πηρα μαζι μου και 4, 5 λίτρα σιροπι ενα προς ενα για να κανω και μια διεγερτικη τροφοδοσια στα 8 μελισσια που εχω τώρα εκει. Τσεκαρω τα μελίσια ,κoτσαρω και τους τροφοδοτες οροφης, τους βαζω απο λιγο σιροπακι και αρχιζω να μαζευω για να φυγω.

Ειχα όμως αφήσει ενα φρεσκοτρυγημενο πλαισιο σε ενα σημειο στο σπιτι. Ειχε πανω υπολείμματα μελιου και οι μελισσες εδειξαν ενδιαφερον και αρχισαν να τρωνε απο αυτο. Για καλή μου τυχη μου φάνηκε ενδιαφέρον και αρχισα να το φωτογραφίζω (πριν το βαλω στο ψυγειο για συντήρηση, εναντίον του κηρόσκωρου [ σκώρος 1 και 2]). Αυτο μου πήρε αρκετη ώρα καθως οι φωτογραφίες έβγαιναν καλες και με απορρόφησαν πλήρως.

Μετά απο ώρα λοιπόν και αφου μπηκα παλι στη διαδικασια να μαζευω για να φύγω, ανακαλυψα το εξης.

Οπως ελεγε κι ο πατερας μου:
Aυτοι οι τροφοδοτες ειναι αχρηστοι! Ειναι για πεταμα θα εχουν σιγορα διαρροή. Δεν τον ακουσα ομως... κι ενω συνηθως τους δοκιμαζω λιγη ωρα πριν με νερό, εκτος κυψέλης, αυτη τη φορα τους εβαλα κατευθειαν και ειχαν πραγματι διαρροη. Το σιροπι ετρεξε εξω και οι μελισσες αρχισαν να μαζευονται για να φανε.

πρώτα λίγες...

μετά περισσότερες...

Στην αρχη, αντι να κανω κατι γιαυτο εβγαζα κι αλλες φωτογραφιες. Συντομα ομως ανακλαυψα οτι το πραμα ήταν σοβάρό.

Εκει σταμάτησαν και οι φωτογραφίες!

Επρεπε να δρασω γρήγορα. Ειχε ξεκινησει λεηλασια... (εδω καπου οι συναδελφοι με μουτζώνουν)

Τι σημαινει αυτο. Η διαρροη του σιροπιου προκαλεσε κι αλλες μελισσες εκτος κυψέλης.

Οι μελισσες που ερχοντουσαν να παρουν το σιροπι αντιμετωπίζονταν σαν εισβολεις απο τις μελισσες που κατοικουσαν στην κυψέλη με το διαρρέον σιρόπι. Αριχζει το ξύλο και η μαχη. Οι μελισσες που πεφτουν νεκρες ομως ειναι δικες μου! ειτε εισβολεις ειτε θιγομενες, ειναι ολες δικες μου! Πολυ χειροτερα αν η μαχη πηγαινε εναντιον των θιγόμενων, τοτε τιποτα δε θα σταματουσε τους εισβολεις να μπουν μεσα στην κυψέλη και να κλεψουν ολο τις το περιεχόμενο σκοτωνοντας τους υπερασπιστες της. Η λεηλασια ειναι εφιαλτης για το μελισσοκομο. Ασε που σε καθε περιπτωση ακομα και αν τα δικα σου μελισσια λεηλατησουν ενα ξενο και το νικήσουν, θα μιλάμε για μια Πυρείο νίκη.

Ουτε για τα ξενα μελισσια λοιπον επιδιώκεις λεηλασια.

Τελικα αποφάσισα να ξανανοιξω τα μελισσια. Πηρα πισω τους τροφοδοτες κι εχυσα το σιρόπι μακρια. Σκουπισα με βρεμένο σφουγαρι τις κυψέλες ώστε να μην εχουν υπολείμματα ζάχαρης και να προκαλουν πάλι ξενες μελισσες. Εκατσα εκει μεχρι μια ευλογη ώρα, ώστε να σκοτινιάσει και να μαζευτουν πισω στις φωλιες τους. Παράλληλα έριχνα καπνο στις μελισσες οπου συγκεντρωνοντουσαν για να φανε απο την τροφη. Ετσι επεστρεφαν στις δικές τους κυψέλες χωρίς να μεταδίδουν την πληροφορία οτι βρηκαν τροφη και απέτρεπα αλλη μια επιθεση.

Με λίγα λόγια μου βγηκε ελαφρωσ η πιστη μονο και μονο επειδη δεν τεσταρα οτι οι εν λόγω τροφοδότες εχαναν πριν τους χρησιμοποιήσω.

ακόμα και μετα το καθάρισμα και αφαίρεση του τροφοδότη, εβρισκαν τροφη στην κυψέλη...

Πιστευω τα ψιλοκαταφερα γιατι οταν αριχσε να σκοτεινιάζει μαζεύτηκαν και λογικα μεχρι το πρωι θα ειχαν εξατμιστει και τα τελευταια δειγματα σιροπιου... Αυριο παω σε ενα γνωστό μαγαζι να δω τι αλλο υπαρχει σε τροφοδότη γιατι δεν παιζει να το ξαναπάθω...

Kάποιο φυτό...

Δεν ξέρω πως το λενε. Δεν ξερω αν εχει ιδιαίτερη μελισσοκομική αξία. Φυτρώνει σε μεγαλη "ποσότητα" ακριβώς μπροστα απο τα μελισια του Υμητου και ειναι απλα όμορφο.

Ψιλοδέχεται επισκέψεις απο τις μελισσουλες μου αλλα γενικα μοιαζει να ειναι πιο προσφιλές σε κατι "βομβινοειδή".

να θυμίσω για τους κυρίους και κυρίες που δεν ειναι και πολύ εξοικιώμενοι με το blog οτι αν επιλέξουν το label φυτά στο τέλος του post θα πανε σε ολες τις αναρτήσεις σχετικες με τα φυτά. Αυτο ισχύει γιά όλα τα posts και labeles (- ετικέτες)


Ανανέωση: 15.11.2008. Με τη βοήθεια των αναγνωστών του blog μάθαμε οτι είναι το Aσφόδελος, σφερδούλκα, Asphodelus aestivus (Ευχαριστώ πολυ.)

To ξέστρο

Ενα πράγμα για το οποίο δεν έτυχε να γράψω ποτέ ειναι το ξέστρο. Οι μελισσοκόμοι το θεωρούν αυτονόητο. Οι ερασιτέχνες όμως και οι μη μυημένοι αναγνώστες του blog, το αγνοούν. Οχι τίποτε αλλο αλλα ειναι το πιο σημαντικό ίσως εργαλείο του μελισσοκόμου. Ουσιαστικά ειναι το χέρι του.

Το ξέστρο λοιπον ειναι ενα μεταλλικό εργαλείο με το οποιο ο μελισσοκόμος κανει της δουλείες του στην κυψέλη.

Η μια μερια του ειναι κοφτερή (οχι οσο ενα μαχαίρι, αλλα κοφτερη)

Με αυτή ανοιγουμε την κυψέλη βαζοντας το αναμεσα στο καπακι και το κυρίως σώμα, το λεγόμενο πάτωμα. Πιέζοντας το σα μοχλό την ανοίγουμε. Οι μελισσες κολλάνε το καπακι με το πάτωμα με πρόπολη, oποτε αν δεν εχεις το ξέστρο δεν μπορεις να την ανοιξεις. Μαλιστα το κόλημα ειναι συνηθως τόσο δυνατό, που προσωπικα χρησιμοποιώ πρωτα μια σπάτουλα, που ειναι πιο λεπτη, ωστε να ανοιξω δρόμο και μετα βάζω το ξέστρο.

Με την κοφερή μερια καθαρίζεις και τα κεριά απο σημεια που δεν θα ήθελες να υπάρχουν.

Επισης το ξεστρο χρησιμεύει για μικροξυλοργικές εργασίες πανω στην κυψέλη. Εχει συνηθως μια οπή σαν αυτη του σκεπαρνιού, ωστε να ξεκαρφώνεις ανεπιθύμητες πρόκες απο την κυψέλη σου.

Αλλα εχουν ενσωματωμένα σφυράκια.

Η κυριότερη όμως δουλεία του ειναι να σε βοηθά να ξεχωρίζεις και να σηκώνεις τα πλαίσια απο την κυψέλη. Και τα τρια εικονιζόμενα ξεστρα ειναι πάντα μαζί μου όταν πηγαίνω στα μελισσια. Δεν ξερω γιατι τα κουβαλώ όμως αφου με κριτήριο την τελευταια εργασία, το ανασήκωμα δηλαδη των πλαισίων, θεωρώ καλύτερο ξέστρο αυτο:

H προεξοχή που εχει στη βάση του ειναι ειδικα σχεδιασμένη για να σηκώνεις το πλαίσιο πανεύκολα.

Μαλιστα παλιότερα ειχα ανεβάσει και σχετικό βιντεο.

Αποτέλεσμα της εργασίας ειναι να λερώνονται τα εργαλεία απο την πρόπολη και τα κερια.

Σπανια τα καθαρίζω, αλλα σε περίπτωση που καποιος ειναι πιο νοικοκύρης και ενδιαφέρεται, ο καθαρισμός του μελιού ειναι πανευκολος με νερο και της πρόπολης με οινόπνευμα. Τα δικά μου συνήθως εχουν τόση πρόπολη πάνω τους, που όταν τα αφήνω 10 λεπτά απο τα χέρια μου προσκαλούν μελισσες για να "κλεψουν" απο πάνω τους τα κομάτια που έχουν μεινει...

υ.γ. να θυμίσω οτι οποιος διαβάζει τα posts απο rss reader δεν μπορει να δει ολοκληρωμένο το post αφου τα πιο πολλα απο αυτά δεν διαβάζουν flash και δεν θα μπορουν να δουν τα σχεδιαγράμματα και πιθανότα τα video