H άποψη μου

Επέστρεψα το Σαββατο απο διακοπές με υλικο απο μελίσσια σε 3 διαφορετικα μερη της ελλάδας.

Τι να γραψω με αυτα που γινονται?
Και τι να πω?
Το προβλημα το χω βιώσει στον ελαχιστο βαθμό του οταν το Σαββατο εκανα γυρω γυρω ολη την Εύβοια για να βρω ασφαλή δρομο να επιστρεψω στην Αθηνα.
Να πω για τους μελισσοκόμους που χασαν τα παντα?

Ποσο Θα αδικήσω τοσο κόσμο που καταστράφηκε απόλυτα. Δεν ειναι κατανοητο σε ολους μας τι εγινε. Παει εγωιστικα. Οι μισοι Ελληνες ειμαστε στην Αθηνα και εχουμε εξοχικα στην επαρχια. Οι ανθρωποι που καηκαν στην επαρχια δεν εχασαν εξοχικα. Χασαν σπιτια και δουλειες (τα χωραφια τους τα ζώα τους)

Δεν πιστευω να εχουμε καταλαβει ακομα γιατι ζημια μιλαμε και δεν δειχνει και να τελειώνει.
Δεν ξερω τι ειναι χειροτερο. Οικολογικη κατστροφη? φωτια θανατοι? Λαικισμος σε ολο του μεγαλειο? Δημοσιοκαφροι? Μικροπολιτικοί - η? Εκμετάλλευση?

Εχω μια ελπιδα. Επειδη ολο αυτο ειναι κοντα στις εκλογες θα το εχουμε φρεσκο οταν το χερακι θα πηγαινει στην καλπη. Και δε μιλαω για την αθλιοτητα του λευκου η ακυρου. Να ψηφίσουμε λεω (παντα ψηφίζω).

Με πορειες με μαυρα ρουχα δεν κανουμε τιποτα.

Πρεπει να τα θυμόμαστε αυτα το σεπτεμβρη. Τι μου προσφεραν ολοι αυτοι τα τελευταια 33 χρονια που ζω και τι εκαναν αυτες τις μερες που η χωρα τους ειχε αναγκη. Ολοι τους. Απλα τσακωνονται? Δεν πρεπει να ξεχασουμε.

Μιλαω για εμας τους Αθηναιους που βγηκαμε αλώβητοι.
Οι αλλοι δεν θα ξεχασουν σιγουρα.

Δεν θελω να γραφω σε αυτο το blog τιποτα που να μην εχει σχεση με της μελισσες. Αυτο που ζουμε ομως εχει σχεση με τα παντα.

Ντροπη κυριοι και καλα κουραγια.

Στο video φαινεται αμυδρα η καπνα που σκεπαζει την Αθηνα, απο τη φωτια του Aλιβεριου...

Εγκαίνια Νο2...

Η παλια μαχημότατη μηχανούλα μου, sony cyber shot DSC-S75 τα έχει ψιλό παίξει απο καιρό... δεν εχει παθει κατι συγκεκριμένο αλλα έχει φάει τα ψωμάκια της. Λίγα megapixel στο σύνολο, νεκρά pixel στον σενσορα... μεγάλο βάρος.

μοιραία κανω τράκα την nikon 8400 της Ελισάβετ....

'Οχι πια!. Αγόρασα (προσωρινά γιατι θελω και μια DSLR) μια ΝikonCOOLPIX P5000 και παμε για αλλα... αυτη ειναι η πρώτη φωτογραφία της προκοπής που έβγαλα με μελισουλα. Κυκλάδες 5 Αυγούστου 2007. Απο Σεπτέμβρη της αγοράζω κι ενα close up για πιο κοντινά.

Aethina tumida

Καποια στιγμη λοιπόν, κάνοντας επιθεώρηση στα μελίσσια του χωριού, βρίσκω στηνπρόσοψη μιας κυψέλης ενα σκαθαράκι. Δεδομένο οτι υπάρχει ένα συγκεκριμένο σκαθάρι που ονομάζετε Aethina tumida, και αποτελεί μεγάλη απειλή για τα μελισσια στο εξωτερικό, δεν χαίρομαι ιδιαίτερα να βρίσκω τέτοιου είδους μαμούνια κοντά στα κορίτσια μου.

Η Aethina tumida δεν εχει εμφανιστεί ακόμα στην Ελλάδα. Οταν προχώρησα στην επιθεώρηση, ανοιξα την κυψέλη και βρήκα αλλο ένα μέσα, πανικοβλήθηκα ελαφρά...

Θεώρησα οτι θα ειμαι ο πρώτος που θα κάνει επίσημη αναφορά. Το σκαθαράκι αυτό εχει καταστρεπτικές συνέπειες και δεν εχουν βρεθεί ικανοποιητικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση του. Δεν θα ήθελα να το αποκτίσω. Σε κάθε περίπτωση, απο τα δυο που συνάντησα και υπέθεσα οτι ειναι πιθανο να ειναι Aethina tumida, το ένα γνώρισε απο κοντα το βαρύ ξέστρο μου και το άλλο το κρατούσα στο χέρι μου καθ όλη τη διάρκεια της επιθεώρησης. Οταν τελείωσα το πηρα στο σπίτι ( που ήταν κοντα,) το φωτογράφισα και το έβαλα σε ενα κουτακι για να το φερω μαζί μου στην Αθήνα.

Το πρώτο πραγμα που έκανα οταν εφτασα Αθήνα ηταν να μπω στο interenet και να ψάξω για σχετικές εικόνες. Το σκαθαράκι που είχα βρει δεν ήταν Aethina tumida αλλα υποθέτω δεν ηταν και για καλό μέσα στην κυψελη μου. Μια εβδομάδα μετα κυριολεκτικά έβγαλα κι έβαλα ξανα όλα α πλαίσια και κοιταξα πολυ σχολαστικά τις κυψέλες και ηρέμησα, αφου δεν βρήκα τιποτα περίεργο ή άλλους ανεπιθύμητους επισκέπτες

Ομως μου κινήθηκε ξανα το ενδιαφέρον οταν είδα οτι τις ίδιες ακριβώς μέρες, το ιδιο πρόβλημα αντιμετώπισε και ο beehappy και μάλιστα ακριβώς με τους ιδιους συνειρμούς με μένα.

Έστειλα λοιπόν τις φωτογραφίες αο το σκαθαρακι στη Γεωπόνο κ. Σοφία Γουναρη και τη ρώτησα σχετικα με το αν αποτελει καποιον ιδιαίτερο κίνδυνο ή καποια αξιόλογη ανακάλυψη το εν λόγο σκαθαράκι. Ευτυχώς έλαβα μια καθησυχαστική απάντηση και τελικα το ατυχές και θρασύ σκαθαράκι ειναι ενας απλος κλασικός εισβολέας.

συγκεκριμένα η απάντηση περιέλάμβανε αυτο:

[...] δεν είναι το aethina. Είναι coleoptera, της οικογένειας Scarabaeidae, πιθανότατα της υποοικογένειας Cetoniinae. Τρέφονται με γύρη και βρίσκονται επάνω σε άνθη [...]

Επίσης ειμαι ευτυχής γιατι αυτό ειναι το πρώτο μου post απο το νέο μου mac book και το γράφω στο πλοίο κι όχι στο γραφείο μου. Αφορα μεν κατι το οπόιο έχει συμβεί εδώ και μέρες, αλλα πλεον το mac book μπορεινα δώσει άλλον άέρα στο blogging :) ...