φωτιάς συνέχεια.
Εχω καταφέρει εδω και μερικες μέρες να παω στα μελίσσια. Η φωτια σταμάτησε περιπου 600 - 700 μετρα μακρια. (Αισχος). Το πρόβλημα ειναι οτι το βουνο ειναι σε καραντίνα απο τις 6 το απογευμα ως τις 6 το πρωι καθε μέρα. Με αποτέλεσμα να πρεπει η να ξυπνήσω μια ωρα νωρίτερα (πράγμα δύσκολο τον τελευταίο καιρό) ωστε να παω πριν το απο το γραφειο ή να φυγω μια ωρα νωρίτερα απο το γραφειο, πράγμα επισης δυσκολο (τα τελευταία χρονια) παρα το γεγονος οτι δεν ειμαι γιατρός η πυρηνικός επιστήμονας.
Τέλος πάντων πηγα ενα πρωι στα μελισσια για να δω οτι ναι μεν δεν καηκαν αλλα τόσο ο καιρος όσο και οι σφήκες τα ταλαιπωρούν.

Εβγαλα κι αυτη τη φωτο που 8 το πρωι καθονται σαν τα ζαβα στην πορτα με καμια διαθεση για εργασία.
Οι πιο παρατηρητικοί θα καταλαβουν επίσης οτι τι φωτο αυτη θα την ξαναδημοσιευσω μόλις κανω καποιο post για το varroa destructor μιας και υπαρχει μια εργατρια που εχει πανω της κολλημενο ενα τεραστιο (ειναι ενα ακαρι γνωστο και ως ψειρα, που κανει στη μελισσα οτι θα εκανε η ψειρα σε μας. Επειδη όμως η αναλογια δεν τηρείται και ειναι και σε διαστάσεις σαν ψειρα, καταλαβαίνεται οτι η μελίσσα τη σκοτώνει, δεν της προκαλει απλα φαγούρα... αλλη φορα όμως.)
Οποτε στην επίσκεψη μου το Σάββατο, δεν εκανα τιποτα περισσότερο απο αυτα.
1. Ανοιξα μια κυψέλη, άκαπνα (χμ. ουτε για το καπνιστηρι εχω γραψει ποτε...) αλλα οι μελισσες δεν με αντιμετώπισαν φιλικά και την εκλεισα αυτομάτως. Οι εργατες του δημου στα 50 μετρα εκοβαν κλαδια για πυρασφάλεια και μου φανηκε λιγο προκλητικό να αναβω εγω καπνιστηρια.
2. Ξαναεβαλα τα φελιζολ για να προστατεύσω τα μελίσσια απο τον ηλιο (σχετικό link)
3. τοποθέτησα μια παγίδα για τις σφηκες γιατι εχει παραγίνει (σχετικό link 1 & 2 )
Labels: αναφορά μιας επιθεώρησης, Ασθένειες Εχθροί