Δύο εργάτριες

Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες μου για να βρω μια να συνοδευσω το προηγούμενο post, βρηκα αυτη. Εχω βαλει μέσα στο μήνα μια παρόμοια. Αυτή όμως έχει ενα επιπλέον ενδιαφέρον.
Η μέλισσα ειναι ουσιαστικα ενα σκουρόχρωμο έντομο, σχεδόν μαυρο. Μερος του σώματος της ειναι καλυμμένο με ξανθομελιές τριχούλες, στις οποίες κολλάει η γύρη και μεταφέρεται απο λουλουδι σε λουλουδι.
Η διάταξη τους ειναι τέτοια που την κανουν να φαίνεται ριγέ! Οσο η μέλισσα γερνάει, δεν γλυτώνει απο την σκληρη μοίρα της τριχόπτωσης.. :DΕτσι οι τριχούλες πεφτουν και φτωχη εργάτρια φαίνεται πλεον μαυρη.

Στη φωτο αυτη βλέπουμε δυο εργατριες, μια νεαρη και μια ηλικιωμένη να τρώνε μέλι (η σκουρόχρωμη ειναι η μεγαλύτερη)

Ιανουάριος.

Τέλειωσε λοιπόν κι ο Ιανουάριος... Δεν είχα χρόνο για να γράψω πιο πολλά πράγματα δυστυχώς. Θα κλείσω το μήνα με μια τελευταία ανακεφαλαίωση (ετσι απλα γιατι έχω μέρες να γράψω :) και θα επανέλθω δριμύτερος.

1. O μήνας αυτός ήταν αρρωστημένα ζεστός (ειμαι πλέον πεπεισμένος οτι αυτο θα δημιουργήσει πρόβλημα στα μελίσσια)
2. Η επισκεψιμότητα του blog ειναι ακμαιότατη, παρα το κλείσιμο του monitor που ηταν ενας σημαντικός referer

3. έχω ανοίξει ενα account στο youtube στο οποίο θα ανεβάζω πλέον όλα τα σχετικά με το site video.

4. Περίπου ενα 25% των επισκεπτών χρησιμοποιείτε dial up συνδέσεις και προφανώς σας δυσκολεύει το βάρος του blog. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να περιορίσω τα post της πρώτης σελίδας στα 3.
5. Εκλεισα το αλλο μου blog και θα έχω πιο πολύ χρόνο για αυτό!
6. Θα παρω ανάποδα το bees και θα διαβάσω ξανα το blog γιατι σε πόλλα σημεία λέω οτι θα γραψω σχετικό post.. αλλα μετα το ξεχνάω (πλην μερικών που δεν τα έχω ξεχάσει, αλλα δεν έχω τοσες γνωσεις ωστε να τα αναπτύξω όσο θέλω)

Καλό μήνα!

η παγιδευμένη μέλισσα

Χτες χρησιμοποίησα μια δυο κουταλιές μέλι για να βγάλω φωτογραφίες για το post με το κρυστάλλωμα του μελιού. Με πιανει μια τσιγκουνιά κατι τέτοιες στιγμές. Έντονη κιόλας. Μετα τη φωτογράφηση και ενώ είμαι δίπλα στην κυψέλη, είναι δυνατόν να ξεπλύνω με νερο το κουτάλι και να πετάξω τα 2 - 3 ml μελι που εχει πάνω του? Για μένα δεν ειναι τίποτα. Για τη μέλισσα που φωτογραφίζω όμως, ισως ειναι και η ποσότητα που μαζέψει σε μια ζωή! Μα είναι να λυπάσαι τόσο μια μέλισσα? * (νομίζω θα απαντηθεί στον αστερίσκο)

Δεν μπορω λοιπον να πετάξω το μέλι. Eτσι κάνω μια κίνηση που οι σωστοι μελισσοκόμοι μάλλον θα με σιχτιρίζουν και θα βρίσκουν λαθος. "Έσταξα" αυτες τις κουταλιές στην πορτα της κυψέλης. Αυτο ειναι ανεπίτρεπτο γιατι εκτός απο τις μέλισσες τις κυψέλης μπορεί να προσελκύσει κι αλλες, γειτονικές και αθελα σου να προκαλέσεις μια μαχη που ίσως και να οδηγήσει και σε λεηλασία του ενος μελισσιού απο το άλλο. Παρόλα αυτα τη συγκεκριμένη στιγμή φυσούσε πολύ και μάλλον κανείς δεν ειχε τη διάθεση να βγει προς ανεύρεση τροφής, πλην των κατοίκων τις συγκεκριμένης κυψέλης που δεν εκαναν παρα μόνο μερικα βήματα για να την αποκτήσουν.

Έβγαλα διάφορες φωτογραφίες απο τις μέλισσες που τρώνε. Αυτό όμως που με ενθουσίασε ειναι το γεγονός οτι επειδή ακριβώς φυσούσε, μια δυο μέλισσες έχασαν τον έλεγχο και κόλησαν στο μέλι.

Αν δει κανεις στο βίντεο την προσπάθεια τους να αποκοληθούν νομίζω οτι θα νίωσει και την κουραση τους... και αν ειναι να απαντηθει το ερώτημα του αστερίσκου*, ναι μπορεις να λυπάσαι ακόμα και μια μέλισσα αλλα και καθε ζωντανο οργανισμό, οσο μικρος και αν ειναι. Αρκεί να μπεις ελάχιστα στη διαδικασία να τον παρατηρήσεις και θα δεις οτι ολοι τα ιδια ενστικτα επιβίωσης εχουμε και τις ιδιες ορμές και αναγκες.

Το Zαχαρωμένο μελι.

Κουταλι με κρυσταλλωμενο μελι

Zαχαρωμένο μελι. Αυτή η έκφραση δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Είναι λανθασμένη, άδικη και παραπλανητική
Πως έχουν τα πράγματα:Σε αντίθεση με τη ζάχαρη, το μέλι ειναι πρόσμιξη δεκαδων χημικών ενώσεων και διαφορετικών συστατικων. Μαλιστα αν δεν κανω λάθος ειναι μια απο τα ελάχιστα προϊόντα που δεν εχει ακόμα σταθεί δυνατόν να αναπαραχθούν τεχνητά απο τον άνθρωπο σε εργαστήριο. Η συγκέντρωση γλυκόζης και του νερού, η περιεκτικότητα του σε γύρη, η παρουσία του ζαχάρου μελιζιτόζη κ.α. διαφοροποιούν το ενα μέλι απο το άλλο αλλά και επηρεάζουν την ταχύτητα μιας φυσικής διεργασίας που λέγεται κρυστάλλωση.

Κουταλι με μη κρυσταλλωμενο μελι

Η κρυστάλλωση ειναι απόλυτα φυσιολογική και επέρχεται σχεδόν πάντα, σε όλα τα μελια, σε χρονο σχετικό με το είδος του μελιου. Το μόνο μέλι που δεν κρυσταλλώνει ειναι αυτο απο τα κωνοφόρα δέντρα. (Ελατο και πευκο πχ. προσοχη όμως, ενα μελι που μας πουληθηκε για ελατόμελο αλλα τελικα κρυστάλλωσε μερικώς, στα 2 χρόνια, δεν σημαινει οτι εχει καποιο προβλημα. Απλα μπορει να περιέχει και ανθόμελο)Δηλαδή πιο απλά και ειδικα (σαφως ειναι και αλλοι οι παράγοντες) ενα μέλι με υψηλή περιεκτικότητα σε γύρη (οπως το ανθόμελο) θα κρυσταλλώσει μοιραία μετα απο 3, 6, 12 μήνες (??) ανάλογα την περιεκτικότητα, ενώ ενα μέλι που ειναι ανακατεμένο πευκο και ανθόμελο πολυ αργότερα κι ενα μελι απο πευκο μόνο, σχεδόν ποτε.
Παραθέτω τμήμα απο κείμενο του Α.Θρασύβουλου απο τη σχολή Γεωπονίας απο το Α.Π.Θεσσαλονίκης, που μπορεί να βρεί κανεις εδώ
Το μέλι ως υπερκορο διάλυμα (περιεχει περισσότερα ζαχαρα απο εκείνα που μπορει να συγρκατησει), ειναι ασταθές και εχει την ταση να καταβυθίσει την περίσσεια ζαχάρων. Στην αρχή σχηματίζονται μικροί κρύσταλλοι απο γλυκόζη στα τοιχώματα και στον πυθμένα του δοχείου και αργότερα προστίθενται νεοι μεχρι να εμφανιστουν συσσωματώμτα γλύκόζης.

συγκριση των δυο και οι χαρακτηριστικοι κρύσταλλοι στα τοιχώματα του δοχείου που ξεκιναει η κρυσταλλωση

ο πυθμένας του δοχείου εχει κρυσταλλώσει στο σύνολο του και ακόμα και αν γύρει το βαζο δεν αλλαζει θέση. Εχει σχεδόν στερεοποιηθει. Σταδιακα όλο το περιχόμενο θα γίνει ετσι.

Ενα κρυσταλλωμένο μέλι έχει μια κάπως αντιαισθητική όψη και δεν ειναι ελκυστικό για κατανάλωση. Aυτο βέβαια ειναι υποκειμενικό, αφου π.χ. λαοι όπως οι Γερμανοί, το καταναλώνουν και ετσι, θεωρώντας το μάλιστα πιο ώριμο.
Στην Ελλάδα τα πράγματα δεν ειναι ιδια. Υπάρχει μια δυσπιστία απέναντι στο κρυσταλλωμένο μέλι ίσως λόγω της ηθικής που μας έχουν συνηθίσει οι συμπολίτες μας αλλα και λόγω της εικόνας και ονομασιας που δίνουν στο κρυσταλλωμένο μέλι. Επειδη αποκτα μια κρυσταλλική δομή παρόμοια αισθητικά με αυτη της βρεγμένης ζάχαρης, λενε οτι το μελι ζαχάρωσε, πράγμα που αφήνει τη φαντασία του αδαή να καλπάζει. Μια άλλη λανθασμένη ονομασία ειναι το πάγωμα Αυτο πιθανολογώ οτι προκύπτει , πρώτον γιατι το μέλι στην κατασταση αυτη στερεοποιείται και ίσως το συνδυάζουμε με τον παγό, δευτερον γιατι το μέλι κατα βαση συλλεγέται απο τον ανρθωπο τους θερμούς μήνες (ανοιξη - καλοκαίρι- και φθινώπορο) και αναλογα με την συσταση του , κρυσταλλώνει κατα τους χειμερινούς μήνες και δημιουργείται η ψευδαίσθηση οτι ευθύνεται για αυτο το κρυο. Το τριτο και κυριότερο αίτιο της παράφρασις "το μέλι παγώνει" οφείλατε στη λύση του προβλήματος.

Την υψηλή θερμοκρασία
Αν ενα μέλι ζεσταθει μετα τη συλλογή του ειτε θα αργήσει πολυ να κυρσταλλώσει ειτε δεν θα κρυσταλλώσει ποτε. Αν παλι ενα ηδη κρυσταλλωμένο μέλι θερμανθει, τοτε θα επανέλθει στην κανονικη του δομή και ρευστοποιηθεί
Η γνωση αυτης της τεχνικής κανει τις εταιρεις που προμηθευουν τα εμπορικα με μελι, να ζεσταίνουν το μέλι τους πριν το συσκευάσουν ωστε αν αποφύγουν να δυσαρεστήσουν τον καταναλωτη πελάτη τους, με ενα κρυσταλλωμενο προιον (αν ειχες σε ενα ραφι 2 μελια ενα κρυσταλλωμενο κι ενα οχι, θα αγόραζες σιγουρα το ρευστο)Αυτη η λύση όμως εχει κινδύνους αφου ενα μέλι που εχει θερμανθει σε 70 βαθμους κελσιου για περισσότερο απο 5 λεπτα χανει τεράστιο μέρος των θρεπτικών συστατικών του αρα και τη διατροφική του αξία.
Κατα τη γνωμη μου αυτη ειναι και η κυριότερη αιτία που πιστεύω οτι δεν ειναι σκόπιμο να αγοράζει κανεις συσκευασμένα μελια, αλλα απο γνωστό του παραγωγο. Εαν το μέλι που αγόρασες δεν εχει περάσει τετοια θερμικη επεξεργασία θα ειναι κορυφαίο .Ειτε θα το καταναλώσεις συντομα και δεν θα προλαβει να κρυσταλλώσει. ειτε θα κρυσταλλώσει και θα αναλάβεις την αποκρυστάλλωση του εσυ με την ευθύνη των πράξεων σου
Δηλαδη θερμαίνοντας το ήδη κρυσταλλωμενο μέλι σε λογικες θερμοκρασίες, για πολύ λίγο χρόνο δεν θα το χαλάσεις. Μπορει να γινει χρήση μπεν μαρι ή να φτιαξουμε ενα αυτοσχεδιο με μια κατσαρόλα με ζεστό νερο, και στον πυθμένα για να μην ερθει σε επαφη το δοχειο μελιου με τον καυτο πατο της κατσρόλας να βάλουμε κάποιο αντικειμενο (πχ ενα δυο κουτάλια). Μπορουμε επίσης να αποθηκέυουμε το μέλι μας σε ζεστα μέρη όπως πχ πανω απο το καλοριφερ. Γενικα δεν πρεπει να φοβόμαστε τα κρυσταλλωνμενα μέλια (αντιθετα ειναι σημαδι αγνου μελιου) κα δεν πρέπει να μας φοβίζει να το ζεστανουμε χαλαρα ωστε να το επανεφέρουμε.

Acherontia atropos (Death's Head Hawkmoth) - Αχερόντια II

Εχει ενδιαφέρον πως κανουν κύκλο τα πράγματα. Σχεδόν πριν ένα χρόνο έγραφα για αυτο το έντομο [Acherontia atropos (Death's Head Hawkmoth) - Αχερόντια].

Μαλιστα τότε ειχα χρησιμοποιήσει και φωτογραφίες απο ένα άλλο μέλος της οικογένειας των σκώρων απο λάθος. Στο ίδιο άρθρο ανέφερα την χρησιμότητα της "μετρημένης" εισόδου στην κυψέλη.

Ενα χρόνο μετα λοιπόν, ολοκληρώνεται η εξήγηση της εισόδου (βλ. σχετικό post) αλλα βρίσκω και αυτη την "εκτός εποχής" αχερόντια.

(το πάνω μέρος της κοιλιας του νεκρου εισβολέα, διαφανο και σκληρό απο την "επισμάλτωση" και επεξεργασία που της έκαναν οι μέλισσες, για να μην του επιτρέψουν να μολύνει την φωλιά τους)

Λέω εκτός εποχής γιατι τις συναντά κανεις το συνήθως το Σεπτέμβρη. Δε θυμάμαι ποτε την βρήκα εγώ, αλλα την είχα φυλάξει γιατι ειναι η πρώτη που βρίσκω με κοιλια. Την ειχα βάλει σε μια παλια κυψέλη που έχω στην ταράτσα και χρησιμοποιλω σαν ντουλάπι μελισσοκομικών εργαλείων, την ειχα ξεχάσει και την ξανα συναντησα προχτες!

Η τελευταία επιθεώρηση

Πριν μερικές μέρες έγινε μια αναφορά στον καιρό και στο γεγονός οτι κανει πολυ ζέστη για για την εποχή. (βλ. σχετικό post) Οπως επισήμανε κι ο Σπύρος μιλαμε ουσιαστικά για ανοιξη και τα μελίσσια δεν εχουν ξεγονιάσει. Δηλαδή η βασίλισσα εξακολουθει να γενα απο το καλοκαιρι με πολυ υψηλoυς για την εποχή ρυθμούς. Οπως ξαναέλεγα δεν ειναι σκόπιμο τους χειμερινους μήνες να ανοιγεις τα μελίσσια και να τα πολυ σκαλίζεις. Βεβαια εδώ οι συνθήκες ειναι ειδικές. Λες και δεν είναι χειμώνας. Μια μονο μέρα έκανε κρυο, το προηγουμενο Σαββατο που ειχα κανονίσει να παω να δω τα μελίσσια μου στην Ερετρια. Ισα για να με κόψει. Τελικά ειδα την Κυριακή τα μελίσσια μου στον Υμηττό. (Μιας κι ο καιρός ηταν ευνοικοτατος.)

Ενα άλλο κριτήριο για να ξέρεις οτι τα πραγματα ειναι σε καλό δρόμο (αν ειναι καλο να μην εχουμε δει ακόμα χειμώνα ) εκτός απο το οτι δεν εχουν ξεγονιάσει, ειναι και και το "ασπρισμα". Δεν χρειάζεται να ψάξεις σε βάθος την κυψέλη για να δεις αν εχει νεο γόνο ή οχι. Απλα την κοιτάς απο πανω και βλέπεις τα ασπρίσματα. Τα νέα ολοφρεσκα κερια που έχουν χτίσει οι εργάτριες μέσα στην κυψέλη και διαφοροποιούνται πλήρως απο τα παλια. Δειγμα οτι πρέπει να μεγαλώσουν το χώρο αποθήκευσης γιατι ειτε βρίσκουν πολυ τροφή έξω, ειτε ο χώρος αποθήκευσης ειναι κατελειμένος απο τις νεες γέννες τις βασίλισσας.

Τα μελίσσια χτίζουν σε κάθε πιθανό μέρος....

Προχωρουν τις κατασκευές τους και εκτός του χώρου που τους επιτρέπει η κατασκευη του πλαισίου (βλ. σχετικό post) και προχωρούν πανω σε ξύλα και κενα, αφήνοντας τις ελαχιστες δυνατές διόδους για να περνουν.

Εχω την αισθηση οτι αν συνεχίσουμε ετσι σε κανα μήνα θα πρεπει να δώσω κι αλλο χόρο στα μελισσια μου. Πιθανότα να αφαιρέσω κανενα πλαίσιο με μέλι και να βάλω στη θέση του καποιο περσινο, ήδη χτισμένο και αλλα τρυγημένο.

Υπαρχει ενα πολύ ιδιαίτερο μελίσσι που έχω, το πρωτο μου, το οποιο εχει την πιο περιπετειώδη ζωη απο όλα. Μαλλον πρεπει να γραψω ένα post για αυτο καποια στιγμη. Το μελίσσι αυτο ειχε στην παρούσα φάση μονο εφτα πλαισια. Η κατασταση του ηταν τοσο ακμαία που αναγκαστηκα να του προσθέσω ένα χτισμένο πλαίσιο (Γενάρη μηνα? ειναι αρκετά περίεργο... σε καλό μας...)

Γλυκό plus Γλυκό (μια δωρισμένη σοκολάτα με μέλι)

Η Όλγα η Κατερίνα η Ειρήνη και η Αλεξάνδρα πήγαν την προηγούμενη εβδομάδα στο Βερολίνο. Τι καλα κορίτσια! Μας σκέφτηκαν και μας έφεραν δώρο. Τι αλλο απο κατι που να συνδυάζεται με τις μέλισσες. Σοκολάτα με μέλι. Ήλπιζα να είναι γεμιστή με μέλι η κατα παρόμοιο αλλα τελικα είχε απλα μια ελάφρια γευση και άρωμα. Πολύ ωραία ήταν πάντως.

Το μέλι γενικα ειναι λίγο δύσκολο στη χρήση. Στο παρελθόν είχα διαφορες ιδέες (οπως να το χρησιμοποιήσω για σιρόπι σε παγωτό) αλλα δεν πολυ πετυχαίνουν. Μου φαίνεται δύσκολο να το αναμίξω με άλλα υλικά. Έχει την τάση να αυτονομείται.. :) . Εχει μυστικα και tips που τα ξέρουν οι "μαστορες" όπως αυτο που ελεγε ο Αθήναιος στο post για το μέλι ακακίας και την ιδιότητα να "σπαει" τη μυρωδιά του αυγου στα γλυκα.

Xμ.. θυμηθηκα οτι χρωσταω κατι συνταγές με μέλι σε αυτο το blog.

Zαχαροζύμαρο.

Έχει πλάκα όταν μιλάς για μελισσοκομία με άτομα που δεν έχουν ιδιαιτερη γνώση του αντικειμένου η και με άτομα που έχουν, αλλα θέλουν να σε "ψαρέψουν", να παρατηρείς τις ερωτήσεις που σου κάνουν για να δουν αν το μέλι σου ειναι καλης ποιότητας η όχι.

(Mέλισσες που τρώνε ζάχαρη - ζαχαροζύμαρο)

Η αγαπημένη μου ερώτηση ειναι οταν μου λενε: Ζάχαρη δίνεις στα μελίσσια σου? Και δεν ειναι τόσο η ερώτηση που μου αρέσει όσο η έκφραση των προσώπων οταν τους λές. ΝΑΙ! Δινω καθε χρόνο, περίπου απο 2 φορές!

Και το κάνω. Υπάρχει μια μυθοπλασία γύρω απο τα μέλια που νοθεύονται με ζάχαρη κλπ κλπ. Το μέλι δεν νοθεύεται με αραίωση με ζαχαρόνερα κλπ που νομίζουν μερικοί Και η ζάχαρη στα μελίσσια δεν σημαίνει νοθεία. Θα έλεγα το αντίθετο Η σωστη έκφραση ειναι οτι σπάνια κάποιοι ανόητοι νοθεύουν με ζάχαρη.

Για να πιάσουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η εργάτρια συλλέγει οτι ειναι γλυκο (υπερβολικά γλυκο θα έλεγα... εχει χαμηλότερη αίσθηση της γεύση απο εμάς. Κατι που σε μας θα ειναι καπως γλυκο για την εργάτρια θα ειναι αδιάφορο) Αυτο το γλυκο μπορεί να ειναι νέκταρ απο λουλούδια ή μελιττώματα απο κωνοφόρα δέντρα. (βλ. σχετικό post) Μπορεί να ειναι μελι απο άλλη κυψέλη μπορεί να ειναι και πυκνο ζαχαρόνερο. Οτι και να ειναι, δεν ειναι αυτο που συλλέγουμε εμεις με τη σειρά μας απο τη μέλισσα. Η μελισσα επεξεργάζεται την γλυκιά τροφή που συνέλεξε Την εμπλουτίζει με ένζυμα που παράγει η ιδια και τη μετρέπει στο πολύτιμο συμπυκνωμένο μελι, που το αποθηκευει στο σπιτικό της, κυρίως για να το φάει αργότερα. Μια κονσερβα για να τραφει ο πληθυσμος το χειμώνα. Οπως ο μάγειρας δένει ενα πολυ γλυκο, γλυκο του κουταλιου ή μαρμελάδα και δεν τις βάζει συντηρητικά αλλα την κλεινει στο βαζακι της και την καταναλώνει αργότερα ετσι και η εργάτρια κράτα το γλυκό φαγητό της μεσα στα κελια, τα σφραγίζει και τα αποθηκεύει.

Καταναλώνει μονο μια αλφα ποσότητα για τις δικες τις αναγκες και για να ταίζει και τα μικρά της.

Ξαναγυρνώ λοιπόν μια δυο προτάσεις πριν....Οτι και να ειναι, δεν ειναι αυτο που συλλέγουμε εμεις... Αν ειναι απο νεκταρ θυμαριού θα πάρουμε ενα θυμαρίσιο μέλι, αν ειναι απο μελιττωματα πεύκου θα ειναι πευκόμελο (βλ. σχετικό post) και αν ειναι απο... ζαχαρόνερο (τροφοδοτήσουμε δηλαδη με καποιες ειδικες συσκευές το μελίσσι με το λεγόμενο σιρόπι) θα ειναι ενα... ε... οχι και τόσο ποιοτικό μέλι, που θα εχει πολυ ρευστή μορφή, ανοιχτό χρώμα, ενδεχομένως θα ξινίσει γρήγορα και δεν θα εχει πολυ ομοιογενή μορφη (οταν ρεει θα κανει διακοπές) αλλα αυτο ειναι αλλο κεφάλαιο.

Το μελι αυτο δεν θα ειναι καλο μελι, παρόλα αυτα, θα είναι μέλι. (ετσι κάπως γίνεται η νοθεία)

Η νοθεία θέλει κι άλλη εξήγηση. Δεν θα ήθελα να τη θίξω ακόμα. Προσωπικά δεν με ανησυχει και δεν νομίζω οτι θα επρεπε να ανησυχει και κανέναν.

Η εργάτρια συλλέγει λοιπόν τροφή και φτιάχνει μεταξύ άλλων το μέλι. Παμε εμεις με τη σειρά μας και το τσιμπάμε. Τι μενει για τη μέλισσα? (ας μην απαντήσω σε αυτο το blog με τέτοιες λέξεις.)

Ειναι λεπτός ο χειρισμός του τρύγου.

Τα δυο άκρα: Αν παρεις ολο το μελι απο μεσα, το μελίσσι θα λιμοκτονήσει το χειμώνα.
Αν δεν παρεις καθόλου, το μελίσσι την άνοιξη δεν θα βρίσκει χώρο για νεες γέννες θα ειναι στριμωγμένο και θα φύγει... Ειναι υποθετω κατανοητό οτι οι ενδιάμεσες παραλλαγές ειναι πολλες και οταν μιλάμε για διαχείριση 40 -50 κυψελών θέλει λιγο σκέψη, πείρα και σύνεση για το πόσο μέλι θα "κλέψεις" και πότε.
Τελικα τα πράγματα δεν ειναι και τόσο δύσκολα χαρη στο ζαχαροζύμαρο.

(Συσκευασμένο, αγοραστό ζαχαροζύμαρο)

Μια ζύμη (αυτοσχεδια ή αγοραστη) απο ζάχαρη ελάχιστο μέλι και ελάχιστο νερο. Την τοποθετεις στην κορυφη της κυψέλης, αναμεσα στο κενο που αφήνουν τα πλαίσια με το καπάκι κατα τους κρύους μήνες του χειμώνα, που το μελισσι δεν βγαίνει για να βρεί τροφή. Ετσι οι πεινασμενες εργάτριες με τις κάπως αδειες αποθηκες, ανεβαινουν στην οροφή και τρώνε το υποκατάστατο που τους εβαλες μεσα στη φωλια.

(Ζαχαροζύμαρο τοποθετημένο στα πλαίσια)

Ειναι λίγο σαν να εισαι Άγγλος αποικιοκρατης και εκχριστιανίζεις Ζουλου. Λιγο κοροϊδία. Ή Αμερικανός με Ινδιάνους. Ανταλλάσεις χαντρες με διαμαντια, ουσκι με χρυσο κλπ. Φερε μελι και παρε ζαχαροζύμαρο. Η ποσότητα όμως, ειναι ελεγχόμενη. Το μελισι δεν θα φτιαξει μέλι απο αυτο. Θα καλύψει μόνο μερικές απο τις διατροφικές του αναγκες κατα το χειμώνα.

Και ύστερα? Υστέρα έρχεται η άνοιξη Η βασίλισσα θα δει τις παλιες εργάτριες να φέρνουν τροφη και θα αφυπνιστεί! Θα γεννησει νεα αυγα και 21 μερες μετα χιλιάδες νέες εργάτριες θα δουν το πρωτο φώς, θα εκπαιδευτουν για καμια 20αρια μέρες και μετα θα φερνουν συνεχως τροφη. (βλ. σχετικό post)

Ωραιο?
Καθολου!

21 και 20 - 40 μερες περιπου..Ανοιξη? Ελλαδα ειμαστε. Μεχρι να καταλαβεις τι γινεται καλοκαιριάζει και δεν ξαναβρέχει ποτε! Εδω θελει να αλλαξεις τακτικη. Δεν εισαι πια εκχριστιανιστης αποικιοκρτατης. Εχεις κανει κτήμα σου το μελισσι. Εισαι κυβερνητης. Η οχι και τόσο έντιμη ανταλλαγη σου, μετατρεπεται σε διαχείρηση του εργατικου δυναμικού(συνεχίζεται δηλαδη :) ) και μιλα παλι η ζαχαρη. Προσθετεις πλέον αραιότερτο μιγμα απο σιροπί... ζαχαρη και νερο. Σε ελαχιστες ποσοτητες. 150 ML τη μέρα πχ. Δεν θελεις σε καμια περίτωση να κανουν οι μελισσες μελι απο αυτο. Θες μόνο να τις διεγείρεις. Διεγερτική τροφοδοσία. Οι παλιες εργατριες κανουν παρτυ. Τροφη απο το πουθενα μεσα στην κυψέλη. Η βασίλισσα χαζευει και πιστευει ότι βλέπει. Νεκταρ. Πολυ νεκταρ. Αρχίζει η καημένη και γεννα αυγα για να συγκεντρώσει στρατο και να φερουν την τροφη που νομιζει οτι ειναι αφθονη έξω. Οταν ομως ο δυσκολα συγκεντρώσιμος στρατος φτιαχτει, υπαρχει πραγματικα τροφη έξω!

Το πιο απλο παραδειγμα για να το καταλαβει κανεις ειναι το θυμάρι.
Δεδομενα:
Μικρης διαρκειας ανθοφορια
Ακριβο μελι
Μελι υψηλης ποιότητας
Ανθοφορια μονο τον Ιουνιο

Τι κανεις? 40 μερες πριν πειθεις με την πρόκληση του ζαχαρονερου την βασιλισσα να γεννησει. Ιουνιο, μολις σκασει το πρωτο μπουμπουκακι οι νεες εργάτριες σου, ξεχύνονται στους αγρους για να φερουν οτι προλαβουν στις 10 15 μέρες που κρατα η ανθοφορια. Εχοντας συγκεντρωσει απο πριν το στρατο σου κανεις την καλύτερη δυνατη συλλογή.
Και η συλλογή αυτη δεν εχει καμια μα καμια σχεση με τη ζαχαρη που εβαλες λίγες μέρες νωρίτερα.

(Μέλισσες πέφτουν με τα μούτρα στο Ζαχαροζύμαρο)

Ισως ειναι καπως υπαραπλουστευμενο και πολυ εξιδανικευμενο όπως το εξηγώ, αλλα ετσι καπως χρησιμοποιει ο μελισσοκόμος τη ζάχαρη και δεν υπαρχει ίχνος αναμειξης της με το τελικο παράγωγο, το μέλι. Η προσθήκη τροφών γίνεται μόνο για να οδηγίσεις το μελισσι εκει που θες. Σε μια αυτοσχέδια συνταγή (η οποία όμως εδειξε να λειτουργει) τροφοδοτουσα για πολλες μέρες μελίσσια που ειχαν προβλήματα, όπως βαρροικη ακαρίαση η ασκοσφαίρωση (παράλληλα, προσπαθουσα να τακαθαρίζω κάθε μέρα) με σκοπό να μην απασχολουνται οι υγειεις εργάτριες με την συγκέντωση τροφής αλλα με τον καθαρισμό της κυψέλης και παράλληλα η βασίλισσα να γεννα συνέχεια. Στην περίπτωση της ασκοσφαιρωσης νομίζω οτι δουλεψε.

Zέστη

Ο λόγος για τον οποίο τον τελευταίο καιρό γραφω για τα "περιφεριακα" των μελισσών,ειναι οτι δεν έχω υλικό και θέματα απο τον κυρίως πληθυσμό. Το χειμώνα οι μέλισσες πέφτουν σε ενα ειδος χειμερίας ναρκης το οποίο ιδανικα θα αναπτυξω σε επόμενο post. Στο χρόνο αυτο δεν ειναι σκόπιμο να γίνονται επιθεωρήσεις αλλα απλοί έλεγχοι ανόιγοντας μόνο το καπακι, ωστε να μη διασπάει κανεις τη συνοχή του μελισσιου και αλλοιώνει τις υψηλες θερμοκρασίες που με κόπο φτιαχνει στο εσωτερικό τις κυψέλης.

Παρόλα αυτα η κατάσταση αυτη αποτελεί μαλλον συνήθεια, αφου για μια ακόμα χρονια οι θερμοκρασίες καθε αλλο απο χειμερινες ειναι. Αυτο ειναι αλλο ένα πειραματικο video που εβγάλα προχτες. Δεν έχει ουτε αυτο καποια ιδεταιρότητα ως προς το τι δειχνει, αλλα ειναι περίεργο οτι τετοια εποχή υπάρχει τόση κινητικότητα.

Σε μια εξόρμιση στην εξοχή του Υμηττο το Σαββατοκύριακο ειδα οτι οι συνθήκες για τη συλλογή μελιττωμάτων απο τα πευκα (βλ. σχετικό post) ειναι μαλλον πολύ καλές, με βομβίνους (βλ. σχετικό post) να συρρέουν στα ασθενη πευκα για τροφή. Μαλλον εκέι πανε και οι δικές μου μέλισσες.

Περίεργα τα πράγματα με τον καιρο. Μαλιστα σήμερα διαβαζα οτι ειναι πιθανο το 2007 να ειναι το θερμότερο καταγεγραμμένο έτος... in.gr και bbc.co.uk

σ.σ. το βιντεο εχει και σχεση με άλλα δυο posts. Eνα αυτό που δείχνει επίσης την εισοδο τις συγκεκριμένη κυψέλης λίγες μέρες πριν, εντελως ανοιχτή όμως και ενα αυτό που περιγραφει την εισοδο της κυψέλης.

Tροχός.

Στο προηγούμενο post για το πλαίσιο, ο Γιάννης Γακος (επίσης ερασιτέχνης μελισσοκόμος) έκανε ενα σχόλιο σχετικα με το πως μπορει να σταθεροποιήσει κανεις το φύλλο κερήθρας πάνω στο πλαίσιο. Αυτο που παρέλειψα να πώ ειναι οτι το φύλλο πρεπει να στηριχτεί εκτός απο το πάνω μερος (κερηθροφορέα) και στα συρματα.

Ο ιδανικός ισως τροπος ειναι αυτος που περιγράφει ο Γιαννης, η χρήση δηλαδη ενος μετασχηματιστή Η διαδικασία ειναι απλή. Ακουμπάμε απλα το φύλλο κερήθρας πάνω στα σύρματα (δεν το περνάμε εναλλάξ απο αυτα οπως σε αλλες μεθόδους) και προσαρμόζουμε στις δυο ακρες του συρματος τα ηλεκτρόδια. Ειναι προφανές οτι το σύρμα ειναι αγώγιμο, κλείνει κύκλωμα και το ρεύμα περναει απο τη μια ακρη στην άλλη. Το βαρος της κερήθρας την κανει να πιέζει το σύρμα. Το σύρμα ειναι ζεστό γιατι αντίσταση στο ρεύμα προκαλεί θερμότητα, η κερήθρα μαλακώνει και κολάει στο σύρμα τέλεια. (αν το παρακανεις την κοβει τελείως) Οπώς λεει λοιπον κι ο Γιαννης 2 - 3 δεύτερα ειναι αρκετά

Το σχόλιο του αυτο μου δίνει την αφορμή να περιγραψω και την οχι τοσο προχωρημένη εναλλακτικη λύση που υπάρχει.

Αυτο το εργαλείο με τον μικρο τροχο στην ακρη μπαίνει σε ενα δοχειο με βραστο νερο. Μολις ζεσταθει ικανοποιητικά, το "ρολαρουμε" πανω στο συρμα πιέζοντας πολυυυυυ ελαφρα την κερήθρα. (πρεπει απο κατω να υπάρχει οπωσδήποτε μια σκήρή βάση).

Ο τροχός εχει μια εγκοπή στη μέση οποτε "διαβαζει" τη διαδρομή του πάνω στο συρμα. Οπως γυρίζει τα δοντακια που περισσεύουν και ειναι ζεστα, πληγώνουν την κερήθρα και τραβάνε απο αυτη μικρα κομματάκια κεριου που τυλίγουν το συρμα και το κόλλάνε πανω του.

Ειναι προφανώς λίγο πιο χρονοβόρο αλλα και κουραστικό απο τη λύση με το μετασχηματιστή...