Μήλα ψημένα με μέλι

Δεν ειμαι σίγουρος για τις καιρικές συνθήκες του Σαββατοκύριακου στην Αθήνα (όπου μένω κανονικά). Εκεί που ήμουν εγώ όμως, οι συνθήκες υπήρξαν ιδανικές για ψητά μήλα.

Τα μήλα ταιριάζουν με το μέλι, τόσο στις λέξεις, όσο και στην πράξη. Το Σάββατο το απόγευμα, μετά απο ένα καλό γεύμα και κανα δυο τσιπουράκια, με το χαλάζι να αρχίζει να κοπανά ενοχλητικα τους τσίγκους, το τζακάκι αναμένο, τις φιρικιές του πατέρα μου κλαίνε τους καρπούς τους που πέφτουν πληγωμένοι στο έδαφος και 2 κιλά ελατόμελου να περιμένουν υπομονετικά στον τενεκάκο τους... όλα φώναζαν. ΨΗΣΕ ΜΗΛΑΑΑΑΑΑΑ.

Απλά λοιπόν κι εύκολα.
1. Κοβεις τα μήλα στη μέση.
2. Σχηματίζεις ένα κενο στη μεση καθε μισού μήλου, απο όπου αφαιρείς τα κουκούτσια και λίγη απο την ψίχα τους.
3. Γεμίζεις τα κενα με μια κουταλια ελατόμελο.
4. Ριχνεις μπόλικη κανέλα στο υπόλοιπο.
5 ."Ξανασυναρμολογείς" τα μήλα με την απλή αυτή γέμιση, τυλίγοντας τα σφιχτά με αλουμινόχαρτο και τα ψήνεις...

Απλό αλλα ευχάριστο.
Υποθέτω θα έχει χιλιαδες παραλλαγές. Προς το παρόν παντως κάνω αυτό...

6. (66...) Σημαντικό είναι να τυλίξεις καλα τα μήλα και να τα σταθεροποιήσεις γιατι εγω τα άφησα λίγο χύμα για να τα φωτογραφίσω... με αποτέλεσμα αυτη τη φορά να μην πετύχουν και τόσο... Δεν πειράζει όμως, θα ξαναβρέξει :)

21 Aυγούστου 2006, Kαύσωνας...

Σε συνέχεια λοιπόν των φωτογραφιών που ειχα δημοσιεύσει τότε που ο καύσωνας ζόρισε τα μελίσσια μου, δημοσιεύω σήμερα και μερικές φωτογραφίες που τράβηξα όταν άνοιξα την κυψέλη.

Το άνοιγμα δεν έγινε αμέσως γιατι οι μαλακές απο τη ζέστη κερήθρες θα ήταν ευάλωτες και ενδεχομένως να στράβωναν περισσότερο και να έκανα τα πράγματα χειρότερα. Επτά μέρες μετά λοιπόν και ενώ ήλπιζα να αντικρύσω πλαίσια σαν αυτο:

αντικρύζω αυτό:

Δυό πλαίσια (τα πια ακριανά), ήταν αυτα που έλιωσαν τόσο, ώστε το μέλι τους να τρέξει εκτός κυψέλης, με τα γνωστά αποτελέσματα...

Το κερί έχει διπλώσει κι εχει δημιουργίσει ένα μεγάλο άνοιγμα στο κέντρο. Οι μέλισσες έχουν προσπαθήσει να το "επουλώσουν" και να κάνουν ξανα στεγανό , οσο κερί έχει μείνει στα άκρα του πλαισίου.

Ολο αυτό ήταν σαφώς ταλαιπωρία για το μελίσσι και το καθυστερεί. Τόσο γιατι το "στρεσάρισε" όσο και γιατί έγινε αιτία να πεθάνουν πολλές μέλισσες και πιθανόν και γόνος.

Οπως έχω γράψει και παλιότερα το χτίσιμο ειναι μια επίπονη χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία, που καλό είναι τουλάχιστον να μην πηγαίνει χαμένη... κρίμα.