Η Μελισσοκομική μασκα

Η μάσκα ειναι ενα απαραίτητο αξεσουαρ για τον μελισσοκόμο. Τα τσιμπήματα μπορει να ειναι ανεκτα σε διαφορες φασεις. Οταν ομως μιλαμε για το προσωπο και κυρίως για τα ματια η κατασταση δεν παλευται με τιποτα. Η εικονιζόμενη ειναι περιπου 30ετιας...

Δεν ειναι τιποτα περισσότερο απο ενα μεγαλο ελαφρυ καπέλο με ενα σκληρό ύφασμα, που πεφτει γυρω του και σε προστατευει απο δυσαρεστες επαφες. Προσαρμόζεται στον κορμο με ένα σχοινι και ειναι λίγο δυσκολη στο να βλέπεις αριστερα δεξιά. Ανήκε η στον παππου η στον πατέρα μου και κρεμεται σε αυτον τον τοιχο τουλάχιστον τα τελευταια 20 χρόνια...

Εγώ ειμαι μαλλον τυχερος και τα μελισσια μου ηταν παντα, κατα βαση ηρεμα. Ετσι χρησιμοποιώ την πιο ελαφριά μάσκα που υπαρχει η οποια ειναι η πιο ανετη αλλα και η πιο ανασφαλης. Μου εχει τυχει αρκετες φορες να με κεντρισουν στο μέτωπο, πανω απο το λεπτο της υφασμα. Ειχε την ιδια λογική με την πρωτη αλλα απο το καπέλο κρεμεται ενα λεπτο διχτυ και όχι υφασμα. Στο σωμα σου δενει με ενα λαστιχο. Το κοστος της ειναι 7 euro περιπου και το βασικο της μειονεκτημα ειναι οτι αν φυσάει εστω και λιγο και δεν εχεις δεσει τα υποσιάγονα πεταει.... η ακόλουθη φωτογραφία ειναι νομιζω χαρακτηριστική...

Υπάρχουν άπειρα ειδη μασκας. Μια που μου ειχε κανει πολυ κλικ, ηταν ακριβουλα και νομιζω απόλυτα άβολη ειναι και αυτη. Το ψάθινο σκληρο καπέλο εμενε σταθερά στο κεφάλι σου. Μολις πηγαινες στο μελισσοκομείο έβαζες και το συρμάτινο πλέγμα και ησουν άρχοντας. Θεωρητικά. Γιατι πρακτικά ολο αυτο εχει πλακα αλλα ειναι βαρυ και δυσκίνητο και με εκνευρίζει αφάνταστα οπότε δεν την εχω βάλει, παρα ελάχιστες φορες (μου έμεινε όμως το ωραιο καπέλο για εξερευνίσεις στη ζουγκλα). Με το κουμπακι next φαινεται πως ειναι πριν και μετα τη συναρμολόγιση.

Αναλογα με το ποσο αντεχει κανεις ή καλύτερα με το ποσο επιθετικα ειναι τα μελίσσια ειναι θα δει κανεις και μασκες που ενωνουνε με φερμουαρ με ολόκληρη φορμα-στολή ή μασκες με συρματινα προσόψια και σιτες. Θυμαμαι χαρακτηριστηκα (αλλα δυστυχως δεν τη φωτογράφισα) μια εξαιρετικα εντυπωσιακη "πανοπλια" που ειχα δει στις κυκλαδες. Εμοιαζει με μασκα ξιφασκίας... συρματινο πλέγμα και μονοκοματο σκληρό υφασμα απο την κορφη ως τα νύχια. Βεβαια το μελίσσι του συγκεκριμένου ανθρώπου φημιζότανε για την γλυκεία υποδοχή που επιφύλασε, οπότε η αμφιεση αυτου του είδους ηταν υποχρεωτικη. Απο την αλλη διαβαζα καποτε, στη μελισοκομικη επιθεώρηση νομίζω, για ενα κυριο που πηγαινε στα μελισια βαζοντας μόνο βαβμακια στα αυτια....

γουστα ειπε η μαιμου κι εφαγε το σαπουνι :)