Άλλα τα μάτια του λαγού...

Παρά το γεγονός οτι η σφήκες είναι κατά τη γνώμη μου απο τα πιο όμορφα έντομα, θα έλεγα μάλιστα και πολύ ομορφότερο και εντυπωσιακότερο απο τη μέλισσα, μπορώ να πώ οτι προσβάλομαι και εκνευρίζομαι όταν τις μπερδεύουν με αυτές.

Θεωρώ υβριστικό για μια μέλισσα να την πείς σφήκα!

Μπορεί να είναι λίγο υπεραπλουστευμένο, λαικό (και ίσως και λάθος, βιολογικά), και το έχω ξαναναφέρει σε αυτό το blog, αλλά η γνώμη μου είναι οτι η μέλισσα απέχει απο τη σφήκα όσο ο λύκος απο το πρόβατο... Και τα δυο είναι θηλαστικά, ζουν σε αγέλες, έχουν παρόμοιες διαστάσεις ειναι τετράποδα, αλλα ως εκεί! Ο λύκος τρώει φυτοφάγα πρόβατα!

Σφήκα και μέλισσα ειναι έντομα, υμενόπτερα, απόκριτα και κεντροφόρα. Οι αισθητικές διαφορές ειναι εντονότατες και δεν θέλουν απαραίτητα πολύ κοντινή παρατήρηση για να γίνουν αντιληπτές. Οι σφήκες έχουν ελάχιστο τρίχωμα και ειναι πολύ έντονα χρωματισμένες. Μοιάζουν πάνοπλες μπροστα στις μέλισσες και είναι κυνηγοί άλλων εντόμων, μεταξύ αυτών και μελισσών.

_______________________
Σφήκα παραμονεύει έξω απο την κυψέλη. Για να βγάλω αυτή τη φωτογραφία, η σφήκα μου ξέφυγε και σίγουρα κάποια ζημια θα έκανε... χαλάλι της
_______________________
Κάνουν κι αυτές κοινωνίες αλλα κατα πολύ μικρότερες. Βέβαια υπάρχουν αναφορές για γιγαντιαίες φωλιές. Οι φωλιές τους μοιάζουν ώς προς τα εξάγωνα κελιά αλλα ειναι γκρίζες και θυμίζουν χαρτόνι.

Χτίζονται σε απίθανες θέσεις ακόμα και εντελώς κατακόρυφα και ανάλογα το είδος των σφηκών διαφέρουν σε σχημα.
Δεν ειναι απαραίτητα επιθετικά έντομα αλλα επειδή οι επαφές τους με τον άνθρωπο ειναι πιο συχνες απο οτι του ανθρώπου με τις μέλισσες (εκτός βέβαια τους μελισσοκόμους) τα τσιμήματα ειναι κια αυτά πιο συχνά. Θα τις βρούμε στην παραλία να τρώνε απ' τα αποφάγια μας. Στις καφετέριες και στα ζαχαροπλαστεία να πέφτουν στις πορτοκαλάδες μας, σε κεραμοσκεπές και τσίγκους να κάνουν φωλιες κάτω απο τον καυτό ήλιο. Με λίγα λόγια θα υπάρχει πολυ πιο ευκολη επαφή και κατα συνέπεια απειλη.

Τρώνε σκουπίδια ψοφήμια και αλλα αηδιαστικα, για αυτο δεν μπρορώ να ακούω να τις μπερδεύουν με μέλισσες, οι οποίες σε καμια περιπτωση δεν τρώνε κατι αν δεν ειναι υπερβολικά γλυκο, μελίτωμα ή νέκταρ. Μάλιστα το αισθητήριο της γεύσης στη μέλισσα ειναι πιο ασθενές απο του ανθρώπου. Δηλαδή κατι που εμεις θεωρούμε γλυκο μπορεί να αφήνει τη μέλισσα παγερά αδιάφορη και να μην το γεύεται.

Ποτέ μια μέλισσα δεν θα έρθει στο τραπέζι μας όταν τρώμε, ποτέ μια μέλισσα δεν θα παει σε κάποιο νεκρό ζώο. Η μέλισσα παίρνει οτι πρωτείνες χρειάζεται απο τη γύρη η οποία ειναι μια απο τις πλήρεις τροφές (όπως το γάλα και το αυγό) και την καλύπτει απόλυτα.

Μια σφήκα ειναι εξαιρετικα δυνατότερη απο μια μέλισσα. Στις επαφές τις με τη μέλισσα ειναι θρασύτατη και όταν τη δεις ειναι σαν "τη μύγα μεσ' το γάλα". Στη φωτογραφία αυτη "ενοχλούσε-περιεργαζόταν" ένα μελίσσι που ετοιμάζοταν για σμηνουργία. Φαινεται και η αδιαφορία - θράσος απένατι στο μελισσοσμήνος, αλλα και η χρωματική της αντίθεση.

Μια σημαντική διαφορα που έχει με τη μέλισσα και μας αφορα :) ειναι οτι κεντρί της, ειναι διαφορετικό κατασκευαστικά και δεν "μαγκώνει" μεσα στο δέρμα. Ετσι η σφήκα δεν πεθαίνει μετά απο ένα τσίμπημα (σε αντίθεση με τη μέλισσα που το αποχωρίζεται μαζι με ζωτικα της όργανα και πεθαίνει). Οπότε μπορει να ξανατσιμπίσει και να φυγει ανενόχλητη ενω θα αποκτάς ενα επώδυνο παράσημο...
Υ.Γ. Άλλο σχετικό έντομο είναι και αυτό...